Een donkere dag

Dat heeft niets te maken met slecht nieuws of zo. Ook niet met ons humeur en ook niet met het weer, want het zonnetje schijnt nagenoeg de hele dag. Het heeft alles te maken met rijden... We rijden vandaag 215 km, en ruim 30% daarvan (om precies te zijn 66,7 km) rijden we in tunnels. 😲 We komen er maar liefst 20 tegen; een stuk of 4 van 6-7 km, maar vlak voor ons einddoel komen we de langste autotunnel ter wereld tegen. Hoe lang die is kan je op de foto zien. 😉 Ok, voor de ongeduldigen: die is 24,5 km lang.

Maar laten we beginnen met de ochtendwandeling. We zitten helemaal aan het eind van Oldedalen en vanaf onze accommodatie is het ongeveer 3 km lopen naar een van de gletsjertongen van de Jostedalsbreen, Briksdalsbreen. De wandeling loopt voor een groot deel langs het riviertje dat het smeltwater afvoert. Op sommige plekken is dat een redelijk rustig riviertje, maar op andere plekken een kolkende watermassa met grote watervallen waarbij het opspattende water voor regenbogen in het zonnetje zorgt. Best spectaculair eigenlijk. Het pad eindigt bij een meertje met groen gletsjerwater. Best wel hoog boven het meertje zien we iets dat op een zielig gletsjerarmpje lijkt. Hoe anders was dat in 1999 toen we hier ook waren. We hebben een foto toegevoegd waarop je kan zien hoe de gletsjer de laatste 20 jaar gekrompen is. Wat we nu zien is vergelijkbaar met 2015. Het blijft natuurlijk een mooi gezicht, maar het doet een beetje pijn te moeten constateren dat dit moois langzaam aan het verdwijnen is. 😥 Wij doen de wandeling in korte broek en shirt met korte mouwen (het is weliswaar maar 14 graden, maar we lopen in het zonnetje en er is geen wind), maar er lopen ook mensen die waarschijnlijk verwachten dat elk moment de poolwinter toe kan slaan; dikke jassen en muts op. Grappig te zien dat iedereen "koud" op zijn eigen manier interpreteert.

Op speciaal verzoek van Brigitte van S. (ze kan er geen genoeg van krijgen) gooien we er nog een staafkerkje tegenaan, die van Kaupanger. We leren weer wat nieuws van de gids als we vragen hoe het komt dat dit soort kerken nog bestaan. De voornaamste reden is dat de "staven" waarop de kerk gebaseerd is niet in de grond staan, maar op stenen. En ze staan in een soort sokkel. Zo blijven ze droog (ook bij overvloedige regenval) en rotten ze dus niet weg.

Na de enige veerboot van vandaag komen we in Lærdalsøyri. Een populaire toeristische attractie, dankzij de 161 goed onderhouden houten huisjes uit de 18e eeuw. In januari 2014 heeft een grote brand helaas 30 huizen verwoest, maar daar zien we niets van. Het is een leuk dorpje om even een half uurtje doorheen te lopen.

Iets buiten het dorp ligt dan de Lærdalstunnel. Die ligt in de E16 tussen Oslo en Bergen en was noodzakelijk omdat de oude weg over de bergen heen in de winter vaak gesloten was door sneeuwval. In 1999 moesten wij nog over die bergweg, omdat de tunnel pas in 2000 is geopend. De tunnel verkort de reistijd van 1:10 uur tot 0:20 uur en zit vol met veiligheidssystemen.

Niet ver voorbij die tunnel bereiken we het kleine plaatsje Flåm, gelegen tussen 2 tunnels in, waar we maar liefst 2 nachten zullen blijven. Flåm is erg toeristisch; morgen vertellen we er meer over.