Nog meer watervallen...

14 augustus 2017 - Kirkjubæjarklaustur, IJsland

Ah, 's ochtends is het blijkbaar minder druk op internet...

We verlaten de omgeving van Selfoss en rijden naar het westen via de zuidkust. Daar liggen tientallen kilometers kliffen die vroeger, in de ijstijd, de kustlijn vormden. Na het smelten van het ijs kwam het land omhoog waardoor die kliffen nu zo'n 5 km landinwaarts liggen. En omdat er ook een aantal gletsjers in het binnenland liggen moet er veel water afgevoerd worden. Dat resulteert in vele watervallen. We komen er vandaag zoveel tegen dat we besluiten er een aantal over te slaan. Ja, jullie lezen het goed... ;-) Maar niet getreurd, want er blijven er nog steeds 5 over. En niet de minste!

De eerste die zich aandient is Gluggafoss, een 53 m hoge waterval die gedeeltelijk achter rotsen valt waarin openingen (ramen) zitten, zodat je hem toch kunt zien. Om bij de volgende, de Seljalandsfoss te komen moeten we onverwacht over een heel slechte gravelweg van 12 km... Dat schiet dus niet op. De waterval zelf ligt aan de ringweg, dus is het er druk. Hij is 65 m hoog en je kunt er achterlangs lopen, maar dan heb je zeker een flink nat pak, want het water stuift enorm. Hebben we nu even geen zin in, dus we rijden naar de iets verderop gelegen Gljúfurárfoss. Deze 60 m hoge waterval kan je op 2 manieren bekijken. Of je loopt via de stroom de kloof in waarin hij naar beneden stort (nat pak verzekerd), of je beklimt een circa 40 m hoge rots die vóór de waterval ligt en die hem eigenlijk aan het oog onttrekt. Maar dat beklimmen is nog niet zo eenvoudig, want het is heel erg steil. Astrid moet zich vlak onder de "top" gewonnen geven, maar René weet hem wel te bereiken. Je ziet dan de hele waterval, maar je staat er te dichtbij om hem helemaal op de foto te krijgen. Dan maar een stukje minder; hebben we ook eens een foto van een waterv..

Meteen door naar Skógafoss, ook een enorme publiekstrekker. Hij is 60 m hoog en 25 m breed, en er valt meer water dan bij de vorige 3 watervallen samen. Hij valt ook mooi recht naar beneden. Omdat het zonnetje recht op hem schijnt ontstaan er regenbogen in het opstuivende water. Erg mooi. Via een pad met 429 treden klimmen we naar een platform dat boven de waterval uitkomt; na de wandeling van gisteren is dat even doorbijten... We hadden nu nog door kunnen lopen langs de rivier die Skógafoss veroorzaakt; je komt dan op een stuk van 8 km met 500 hoogtemeters maar liefst 27 watervallen tegen, maar dat kunnen we jullie echt niet aandoen... ;-)

We zijn even klaar met de watervallen en rijden naar het zuidelijkste puntje van IJsland, Dyrhólaey. Een 120 m hoge kaap met een natuurlijke boog in het water waar (kleine) schepen onderdoor kunnen varen (al zien we dat niet). Verder liggen hier grote zwarte stranden en een vogelrots met, jawel, papegaaiduikers! We hadden ons er al in berust dat het bij dat ene zwemmende exemplaar zou blijven, maar nu zien we er opeens tientallen. En nog aardig dichtbij ook. Prachtige beestjes zijn het! En gezien het aantal mensen dat er staat te fotograferen zijn we niet de enige die dat vinden... :-)

Iets verderop (hemelsbreed, maar 20 km rijden) ligt Reynisfjara waar we een zwart strand met basaltformaties (speciaal voor Yvonne), ondiepe grotten en basaltzuilen in zee van 66 m hoog mogen aanschouwen. Vooral de basaltformaties in de grot zien er onwezenlijk en onecht uit. Heel bijzonder.

Vlak voor de plaats van bestemming doen we nog even Dverghamrar aan, waar ook basaltformaties staan, al zijn die minder indrukwekkend. Als je op het goede punt staat zie je tussen de formaties de 5e waterval van vandaag.

Het was een wat waterig begin, maar het is nog een afwisselende dag geworden. Nu zitten we in het enige hotel dat we geboekt hebben (bij gebrek aan betaalbare AIRBNB's) en hebben ook voor het eerst te maken met bijna tot geen internet. Hopelijk kunnen we dit bericht nog plaatsen (anders wordt dat over 2 dagen), maar foto's gaat vast niet lukken...