Omlaag en omhoog

Het meeste water dat we zien (en zeker ook vandaag weer) gaat omlaag. En dan hebben we het niet over regen (behalve de eerste 4 dagen in Mývatn en 1 dagje in Reykjavík zien we daar gelukkig erg weinig van). En ook niet over de waterkraan of douche. We bedoelen uiteraard de vele, vele watervallen. Er zijn er duizenden in IJsland. Veel watervallen die we zien hebben niet eens een naam; die zijn dan blijkbaar niet interessant genoeg... Sporadisch gaat water ook omhoog; dat noemen we dan een geiser (overigens is het woord "geiser" dat wij kennen als apparaat om water te verwarmen ook daadwerkelijk van het IJslandse "geysir" afgeleid). Er zijn er op IJsland meerdere, maar eigenlijk is er maar eentje die er toe doet. Komen we straks op terug.

Als instappertje doen we Vatnsleysufoss aan, een 7 m hoge en 80 m brede waterval in de rivier Tungufljót. We kijken er al niet meer van op en verveeld nemen we de verplichte foto's... Nee, natuurlijk niet! Watervallen blijven boeien. Iedere waterval heeft, mede door zijn omgeving, zijn eigen charme. Deze brede ook. Beneden staan een paar mannen in het water te vissen; ze zien er erg nietig uit voor de waterval.

Doordat we ergens een verkeerde afslag nemen wordt het schema in de war geschopt, maar dat maakt niet veel uit, want er liggen hier een aantal bezienswaardigheden vrij dicht bij elkaar. Op naar het geisergebied dus!

Het gebied is niet heel erg groot, maar overal zie je stoom uit de grond komen. Geen modder dit keer, maar borrelend water. En soms zelfs, op het oog, stilstaande kleine meertjes, maar ook die worden van onder af gevoed. Alles is hier 80-100 graden, dus als je vanmorgen vergeten bent de eieren op te zetten heb je hier een prima alternatief... ;-) We komen natuurlijk voor die ene: Strokkur, die om de 3-8 minuten tot ongeveer 30 m hoog spuit. De geiser zelf is 23 m diep waar het water een temperatuur van 120 graden bereikt. Door de hoge druk gaat het echter niet koken. Op 16 m diepte neemt de druk zodanig af dat het water verdampt. Deze damp zoekt zich een weg naar boven en sleurt de bovenliggende waterkolom met zich mee. Het is een fantastisch gezicht, maar het is nog even een klusje om op het juiste moment foto's of video's te maken. Het water in het "meertje" is namelijk constant in beweging en maakt continu schijnbewegingen. Er staat een video van een uitbarsting op de site, en een serie van 5 close-up foto's van het begin van een uitbarsting.

We blijven een uurtje hangen, omdat je hier eigenlijk geen genoeg van kan krijgen, en merken dat het langzaam drukker wordt. De chauffeurs van de Golden Circle tours zijn ook wakker... Voordat we weer in de auto stappen nemen we even een bakkie met de zoveelste punt gebak, en dan gaan we naar de volgende hoofdact: waterval Gullfoss. Dit is een massieve waterval die, in 2 haaks op elkaar staande trappen, 32 m naar beneden stort, in een 70 m diepe kloof die weer haaks op de onderste trap staat. Er zijn verschillende wandelpaden aangelegd, maar waar je ook loopt, droog houden doe je het niet... ;-)

Na de lunch staat er nog een waterval op het programma, maar hier moeten we wat meer moeite voor doen. We moeten een 3,8 km lang smal pad volgen langs de rivier door soms hoge begroeiing om ons doel te bereiken. Als we eindelijk aankomen bij Brúarfoss, met zijn mooie lichtblauwe water, hebben we onderweg al 3 van zijn kleine broertjes gezien. We moeten dezelfde weg terug en vinden het dan wel mooi geweest voor vandaag. Weer een hoop watergeweld, maar gelukkig zijn we zelf (nagenoeg) droog gebleven en was er een lekker zonnetje! Morgen weer vroeg op (6:30 uur), want we hebben een lange dagtocht op het programma staan.

We komen er net achter dat we maar 15 video's per maand mogen plaatsen... Hebben nu dus de eerste verwijderd, zodat we toch de uitbarsting van de Strokkur kunnen plaatsen. Maar we zullen dus rustig aan moeten doen met de video's...