Thuisreis

En dan breekt onvermijdelijk de dag aan dat we weer naar huis moeten. We worden pas om 9 uur opgehaald, dus hoeven ons niet echt te haasten. De koffers hebben we gisteravond al ingepakt, nadat we samen met Wanina een fles (Australische, want Chinese is niet te drinken) wijn soldaat hebben gemaakt.

Max Verstappen staat om 9 uur paraat. De rit naar Pudong Airport verloopt rustiger dan de eerste rit in Shanghai (we hadden de gids gezegd dat we de rit op de 15e niet echt fijn vonden), maar er wordt nog steeds stevig doorgereden. Het is zondag en dat is te merken op de weg, want er is veel minder verkeer dan de afgelopen dagen.

Op de luchthaven is het ook niet echt druk bij het inchecken en de douane, al hebben we daar nog wel een issue. Door het vele wandelen zijn we allebei 2 cm kleiner geworden dan in ons paspoort staat, en daar doen ze moeilijk over. Met onze laatste yuans weten we de beambten te overtuigen... ;-) 

Flauwekul natuurlijk, alles gaat makkelijk en we zijn zo de security door. Tijdens het wachten tot het tijd is om te boarden komt er een Nederlands gezin naast ons zitten waarvan de dochter 10 jaar geleden als leerling bij Astrid in de klas heeft gezeten. :-) Dat is wel weer toevallig.

Inmiddels zijn we al een paar uur onderweg en is het tijd om de balans op te maken. Ondanks het fysieke ongemak van Astrid hebben we toch een prachtige vakantie gehad. Veel gezien en gedaan, maar ook rust genomen als dat nodig was. Tegen het einde van de vakantie heeft Astrid wel wat meer (en eerder op de dag) last gekregen van hoofd en nek, dus maandag meteen weer naar de fysio. Helemaal hersteld is ze nog niet van die rare val. 

China kunnen we iedereen aanraden, want het is een prachtig land, maar als je de kans hebt ga dan NIET in juli of augustus! Het is af en toe gewoonweg te heet (en vochtig) om wat te doen. Bovendien hebben de Chinese scholieren vakantie en trekken ze er massaal op uit. Van de bedenkingen die we van tevoren hadden (vieze toiletten, naar gedrag van de Chinezen, niets kunnen lezen en je niet verstaanbaar kunnen maken) blijft eigenlijk maar weinig over. Sporadisch heeft Astrid gebruik moeten maken van een squattoilet (voor de mannen zijn er altijd urinoirs), en ja, wc-papier is lang niet altijd aanwezig, maar de toiletten zijn over het algemeen schoon en worden ook meerdere keren per dag schoongemaakt. Dagelijks hebben we wel het gerochel en gespuug op straat gehoord, maar minder dan verwacht. Chinezen zijn heel druk bezig met zichzelf; het wordt ze met de paplepel ingegoten dat ze met z'n 1,4 miljard zijn, en dat je zal moeten knokken voor je plekje. Daaruit komt wel enig egoïsme voort, maar aan de andere kant zijn ze heel behulpzaam en gaan ze voor je uit de weg als ze in de gaten hebben dat ze je ophouden. Het zijn er alleen heel veel... :-) En bijna overal waar we geweest zijn kom je teksten in Engels tegen (of iets wat erop lijkt...). Wegwijzers, treinstations, gebruiksaanwijzingen bij machines; het is allemaal goed te doen. En anders zijn er nog vertaalapps! En als je er zelf voor zorgt dat je maps.me geïnstalleerd hebt op je telefoon kan je eigenlijk niet verdwalen.

Wat cijfers:

We hebben 2940 km per vliegtuig afgelegd (binnenlandse vluchten), 4450 km per trein en ongeveer 2500 per auto. De andere vervoermiddelen (bus. metro, boot, scooter, fiets) laten we maar even achterwege. Gelopen hebben we ook, zo'n 385000 stappen (270 km). Het aantal traptreden zal in totaal de 50000 gepasseerd zijn; alle paden worden aangelegd met trappen. Een lichtglooiend pad kennen ze niet, dat wordt vlak met traptreden. ;-)

Wat we ook altijd fijn vinden zijn de reacties die we krijgen op de blog. Leuk dat zoveel mensen met ons meeleven en een beetje meereizen. Zo hou je ver van huis toch een beetje contact met familie, collega's en vrienden. Bedankt voor jullie interesse! Wij gaan eens in overleg over de bestemming van volgend jaar...

Edit: inmiddels is het maandagochtend (zowel voor jullie als voor ons), en na een lange nacht (we lagen gisteren om half 10 in bed) moeten we nu de draad thuis weer oppakken. Hiermee eindigt de blog van China 2-19! :-)