Ondergronds

23 juli 2021 - Mo i Rana, Noorwegen

Vandaag is een van de weinige dagen dat we aan tijd gebonden zijn, want we hebben een activiteit geboekt die je van tevoren moest reserveren. Maar voor we die activiteit hebben willen we eerst naar Marmorslottet, vrij vertaald Marmeren kasteel, een gebied waar het water de rotsen heeft afgeslepen en vele mooie vormen heeft achtergelaten. Als we de bestemming in TomTom intikken lijkt de rit 20 minuten langer te duren dan wat Google Maps ons thuis voorgeschoteld had. René maakt zijn rechtervoet wat zwaarder dan gebruikelijk om te kijken of we wat tijd kunnen winnen. Het is rustig op de weg en al snel blijkt dat TomTom voor een bepaalde weg met een andere maximum snelheid rekening houdt dan we werkelijkheid (en Maps). De minuten vliegen dan ook van de eindtijd af. De laatste 3 km naar de parkeerplaats zien eruit als een pas gebombardeerde landingsbaan; een en al gaten. We komen op de geplande tijd aan. Het is onderweg weer begonnen met miezeren en het is ook weer een graadje of 11, dus het weer zit even niet mee. Het pad van 1,5 km naar het kasteel werkt ook niet mee. Door de overvloedige regenval is het een grote blubberpartij met af en toe steile stukken klimmen en dalen. Hier en daar zijn planken aangebracht om droog verder te kunnen. Als we vlak bij de rivier zijn zien we dat het water een stuk hoger staat dan wat we thuis gezien hebben. Ook zien we een "afgrond" voor ons waar we vanaf moeten om verder te kunnen. Die ziet er gevaarlijk uit met veel stenen en modder. We hoeven elkaar maar even aan te kijken en we weten dat we dit niet gaan doen. Terug naar de auto! We zijn ook bang dat het hoge water veel van het moois onder water heeft gezet en dat onze inspanning sowieso tevergeefs is. Bovenal gaat dit ons teveel tijd kosten en dan zijn we straks te laat op onze afspraak.

Terug bij de auto kunnen we alleen stellen dat we de ochtendwandeling weer gehad hebben. We zijn nat en vies, maar dat is niet erg. Het wordt nog wel erger vandaag...

We rijden naar de Setergrotta. Volgens de beschrijving: een avontuurlijke tocht van 2 uur door een grot met grote rotshallen, ijs- en kalkformaties, marmeren gangen en een ondergrondse rivier. Geen aangelegde paden en railingen, maar wandelen, klauteren en kruipen. Streep wandelen maar door! 😅 Met 4 andere gasten en een enthousiaste gids verdwijnen we onder de grond, na eerst een overall, helm en handschoenen gekregen te hebben. Het is een zware tocht waarbij we veel moeten kruipen, over rotsen heen moeten klauteren, en vooral ons hoofd laag moeten houden om geen stenen uit het plafond te hakken. 😁 René hoort zijn helm met enige regelmaat met een klap tot stilstand komen... Na de trap van gisteren en het modderbad van vanochtend beginnen zijn benen tegen te sputteren. We dalen een eind af wetende dat we straks ook weer naar boven moeten. We zien vele mooie rotsformaties met als topper een "marmeren gang" waar we met veel gewurm en geploeter doorheen moeten. Erg mooi. Foto's nemen is haast niet te doen, want dat lukt haast niet met die handschoenen aan. Mochten de foto's niet gelukt zijn dan plukken we er een paar van internet.

Na dik 2 uur zijn we weer boven. René zit er wel even doorheen, maar na een liter vocht gaat het wel weer. Omdat de volgende geplande attractie (een boottocht over een meertje naar een gletsjer die we in 1991 ook al gezien hebben) niet meer haalbaar is gaan we over op plan B, nog een grot, eentje die een kilometer verderop ligt en waar je "gewoon" kunt lopen.

Dat is dan de Grønligrotta. Hebben we ook in 1991 gezien, maar we zijn er  nu toch... 😉 Door deze grot loopt een riviertje (dat ook wat meer water heeft dan normaal) dat af en toe gebruik maakt van watervalletjes in zijn weg naar beneden. Een mooi gezicht. Het klauteren is minimaal, er zijn paden, railingen en verlichting aangelegd, dus deze grot is voor hele gezinnen toegankelijk. Bijzonder is een groot granieten rotsblok (zie foto). Het is het enige stuk graniet in de wijde omtrek en schijnt uit Zweden te komen. Hoe en wat blijft onduidelijk.

Om 16 uur zit die tocht erop en rijden we in een half uurtje terug naar het hotel. Leuke dag vandaag. Nog even een goede hap eten halen (en een biertje) en dan is het weer tijd voor de administratie... 

Foto’s

3 Reacties

  1. Bernadette:
    23 juli 2021
    Jullie doen weer veel bijzondere dingen.
    Geniet ervan!
    Ik vind het altijd weer leuk om te lezen.
  2. Willeke:
    25 juli 2021
    Wat een avontuur!! 👷🏼‍♀️👷🏽 ⛰
  3. Yvonne:
    6 augustus 2021
    Wat verstandig om nou net niet die grens over te gaan onder het motto "we zijn er, dus we doen het" en te kiezen voor veiligheid......