Daintree NP (1)

20 augustus 2018 - Cape Tribulation, Australië

We hebben vanavond (nu dus) beperkt WiFi, dus of we foto's kunnen plaatsen weten we nog niet. We zitten namelijk in een huisje midden in Daintree Rainforest, het oudste regenwoud ter wereld, met 180 miljoen jaar. We willen 2 dagen in dit park blijven en vinden het zonde om dan twee keer heen en weer te rijden, dus hebben we een extra overnachting geboekt.

Om in Daintree NP te komen moeten we met een ferry de Daintree River over. En omdat we om 9:50 uur de eerste (van 3) excursies hebben, zetten we de wekker maar om 6:45. Vroeg op pad dus. Als we bij de ferry komen hoeven we niet lang te wachten. Het is maar 8 minuten varen, en de boot gaat continu heen en weer. We hebben dus nog tijd om van een uitzicht op de kust te genieten en van een bakkie.

Om 10 uur krijgen we een rondwandeling door het regenwoud onder begeleiding van een gids. We lopen feitelijk uitsluitend over haar grondgebied, wat maar liefst 67 ha groot is (ruwweg 130 voetbalvelden). De nadruk van de uitleg die we krijgen ligt op de flora en de samenhang en samenwerking tussen flora en fauna, en hoe de mens dat allemaal verstoort... We leren ontzettend veel. Bijvoorbeeld dat de kam van een kasuaris geluiden versterkt, zodat hij dus een uitstekend gehoor heeft, en dat bomen met elkaar kunnen communiceren door chemische stoffen te verspreiden.

Twee voorbeelden van hoe de komst van de (witte) mens de boel dreig te verpesten. Australië kent een inheemse wilde varkenssoort. Daar was niets mis mee. Totdat Kapitein Cook varkens uit Europa meenam. Omdat veel boeren hier niet succesvol waren werden boerderijen verlaten en zijn de varkens zich onder de wilde varkens gaan begeven en is een mengvorm ontstaan die snel in aantal groeide vanwege het gebrek aan natuurlijke vijanden. Deze varkens hebben het voorzien op de kasuarissen die hier leven, waardoor die in hun voortbestaan bedreigd worden. Maar niet alleen dat, kasuarissen zorgen door hun eet- en poepgedrag voor het verspreiden van zaden van 37 soorten planten en bomen, die zich alleen op deze manier voortplanten. Ook die 37 soorten worden dus bedreigd.

Ander voorbeeld. De witte mens vond dat Aboriginals niet in Daintree konden blijven wonen en zijn daar weggehaald. Maar… Aboriginals jaagden op pythons (omdat die een bedreiging vormden voor hun kinderen; ze kunnen hier 8,5 m lang worden). Pythons jagen op boom-wallaby's en boom-wallaby's poepen zaden van de vijgenboom uit in de boomtoppen van andere bomen. De hierdoor ontstane wurgvijgen zorgen met hun grote en sterke wortelsysteem voor een stevige bodem in het regenwoud. Nu er geen Aboriginals meer zijn, groet de pythonpopulatie, waardoor er minder boom-wallaby's zijn, waardoor er minder wurgvijgen ontstaan, waardoor de bodem instabiel wordt en er tijdens cyclonen meer bomen omwaaien. Aboriginals maakten deel uit van het ecosysteem. Ze hebben hier 70.000 jaar gewoond. Bijzonder interessant allemaal, maar de tocht duurt wel een half uur langer dan gepland.

Na de lunch gaan we jungle surfen! Jungle wat? Jungle surfen, oftewel via ziplines op tot 20 meter hoogte door de boomtoppen suizen. Hebben we nog nooit gedaan, dus is wel even spannend. Geweldige ervaring! Soms alleen, soms met zijn tweetjes achter elkaar en de laatste zipline met zijn tweetjes naast elkaar. Wedstrijdje doen. Met 45 km/u gieren we naar beneden. Geholpen door zijn extra gewicht wint René. :-)

's Avonds staat er nog een avondwandeling met gids op het programma, om te proberen nachtdieren te spotten. Hoewel we met 12 man verwoede pogingen doen om slangen, buidelratten, boom-wallaby's en ander gespuis te vinden, blijft het helaas bij flink wat huntsman spinnen (van toch redelijk formaat), een paar kleine kikkers (2 cm), een wandelende tak en wat krekelachtigen. Net zoals bij groot wild moet je gewoon met een zaklantaarn het donker in schijnen en letten op reflectie van ogen Zelfs bij spinnen lukt dat.

En nu (11 uur 's avonds) zitten we dan midden in het regenwoud op onze veranda, annex keuken, annex badkamer, met uitzicht op een groot donker bos, waar allerlei geluiden uitkomen (door de wind veroorzaakt). Ja, zelfs de badkamer is hier min of meer in de open lucht… ;-)

Het wordt nu toch te laat voor foto's (jammer, we hebben een paar leuke), dus morgen dubbele portie!

Foto’s

3 Reacties

  1. Zus:
    20 augustus 2018
    Klinkt echt geweldig allemaal! Zie het zo weer voor me 😉
  2. Yvonne:
    21 augustus 2018
    Op een veranda, in een min of meer helemaal open huis, in een park waar de pythonpopulatie enorm groeit...….. Ik kan me een meer ontspannen plek bedenken! Vind jullie dan ook erg dapper!!!
  3. Astrid Houtveen & René Meijer:
    21 augustus 2018
    We hebben heerlijk python gegeten, hoor. Als je je schoenmaat nog even doorgeeft maken we ook nog een paar schoenen voor je ;-)