Xi'an (een beetje)

26 juli 2019 - Zhangye, China

Gisteravond hebben we in een "lobster-restaurant" gegeten in Xi'an. Dan denk je aan kreeft, maar het bleken een soort van rivierkreeftjes te zijn. Met veel knoflook. Weliswaar erg lekker, maar René was niet helemaal zeker van zijn zaak. Hij is allergisch voor garnalen, maar niet voor krab en kreeft. Maar rivierkreeftjes? Uit voorzorg heeft hij er maar een paar gegeten, en Astrid de rest. Hoewel een reactie in eerste instantie uitbleef, kreeg hij later toch wat last. Gauw een pilletje erin (had hij toch nog wat te eten...), maar vanmorgen toch even aan de dunne. Niets ernstigs, even ontregeld; later op de dag gaat het een stuk beter. Verraderlijke beestjes... ;-)

Na een uitgebreid ontbijt, keuze uit westerse en oosterse gerechten, gebruiken we de ochtend om de Bell Tower en Drum Tower te bekijken. Die liggen beide op loopfstand van het hotel. De Bell Tower in Xi’an is de grootste en best bewaard gebleven Bell Tower in China. De functie van een Bell Tower was vroeger simpel: voor het aangeven van de zonsopkomst en voor het aankondigen van belangrijk nieuws. Deze Bell Tower is gebouwd in 1384 (Ming-dynastie), maar in 1582 verplaatst naar zijn huidige locatie op het kruispunt van 4 grote straten. Dat moet, ruim 500 jaar geleden, een flinke operatie geweest zijn.
Op 5 minuten lopen van de Bell Tower ligt de Drum Tower. De enige functie was dat op de drum werd geslagen bij zonsondergang, om aan te geven dat de dag ten einde was. Deze toren is in 1380 gebouwd en biedt vanaf de bovenste verdieping een panoramisch zicht over Xi’an. Om 10:15 uur wordt er een korte voorstelling gegeven in de Drum Tower en die nemen we natuurlijk even mee.

Om 12 uur staat ons vervoer klaar voor het hotel om ons naar de luchthaven te brengen. De was die we gisteravond laat gedraaid hebben in de wasserette van het hotel is nog niet helemaal droog, maar we komen hier morgen weer terug, dus laten we de boel hangen. We nemen alleen de rugzakken mee. De luchthaven van Xi'an is een grote, maar alle formaliteiten verlopen redelijk soepel. In het vliegtuig wil een Chinese jongeman die in Engeland studeert ruilen met een andere passagier, zodat hij naast ons kan zitten. Dat lukt hem. Hij wil van alles van ons weten. Zelf gaat hij nu voor zijn zomerverlof terug naar zijn woonplaats, Zhangye, waar wij ook naartoe gaan. We vliegen in 1 uur en 3 kwartier 900 km naar het noordwesten, waar we morgen Danxia Geopark gaan bekijken.

De luchthaven van Zhangye is van een heel andere orde. Behalve ons toestel staat er nog 1 ander vliegtuig op de luchthaven... :-) We moeten lopend naar het luchthavengebouw. We worden wederom opgewacht door een chauffeur. Het is anderhalf uur rijden naar het tentenkamp waar we vannacht verblijven. We slapen in een originele yurt, maar dan wel met echte bedden... We doen nog een poging de zonsondergang in Danxia Geopark te bekijken, maar dat lukt om 2 redenen niet. Allereerst is het bewolkt, dus het effect op de bergen is minimaal, en ten tweede vergeten we onze paspoorten mee te nemen (die laten we in de rugzak in de yurt zitten, en voor 1 keertje nemen we de rugzak niet mee), en die zijn hier onontbeerlijk om toegang te verkrijgen. Hoewel de ingang van het park slechts 600 meter van het tentenkamp af ligt, zijn we laat voor een tweede poging. Dan maar een biertje pakken in de "bar": een veredelde houten keet met een koelkast met wat tafeltjes en stoelen onder de blote hemel. Al snel raken we in gesprek met het enige andere niet-Chinese stel in het kamp: 2 Fransen. We eindigen met z'n viertjes in de restauranttent waar we een paar lekkere (doch enigszins gekruide) gerechten verwerken. Rekening voor 4 man: 11 euro. Genereus betaalt René de hele rekening. :-)
's Avonds worden de bergen achter de tenten verlicht door felgekleurde lampen, die afwisselend kleuren laten zien. Net een kermis. Gelukkig duurt het maar een uurtje.

Spreuk van de dag (was van de gids van gisteren): als je in China 100 kaar geschiedenis wil zien, dan ga je naar Shanghai. Wil je 500 jaar geschiedenis zien, dan ga je naar Beijing, maar wil je 2000 jaar geschiedenis zien, dan moet je naar Xi'an.

Nog een weetje (gewoon omdat ik in het vliegtuig iets te doen moest hebben): we zijn de reis begonnen in de hoofdstad Beijing. Beijing is de noordelijke hoofdstad (bei = noord). Xi'an is de westelijke hoofdstad (xi = zuid) en Nanjing (komen we nog) is de zuidelijke hoofdstad (nan = zuid). Op onze vraag of er dan ook een oostelijke hoofdstad is werd bevestigend geantwoord: Tokyo! Tokyo heet in het Chinees iets van Dongjing (dong = oost). To betekent ook oost (in het Japans) en kyo betekent hoofdstad. Nooit geweten.
 

De kaartlezer ligt nog in het hotel in Xi'an, dus de foto's moeten wachten tot morgen.

Foto’s

2 Reacties

  1. Dirk:
    27 juli 2019
    Het is genieten van al de mooie verhalen en de foto’s.
    Complimenten voor René mbt de wetenswaardigheden.
  2. Yolanda Swager:
    31 juli 2019
    fantastisch mooie foto's en wat een ervaring om zo te mogen glamperen:)