Het Noorden

We beginnen de dag door onszelf te verwennen met een ontbijtje ter ere van René's 42e verjaardag in Café Berlin, dat onder ons appartementencomplex ligt in hartje Akureyri. We liggen dus meteen zwaar achter op het schema... ;-)

Het wordt een afwisselende dag. Omdat het alweer even geleden is dat we watervallen bezocht hebben doen we er een paar aan. Je zou zomaar ontwenningsverschijnselen krijgen, niet? Op weg naar de eerste waterval stoppen we even bij een van de 2 achthoekige kerkjes die IJsland rijk is (toevallig doen we ze vandaag allebei aan). Het ligt op het terrein van een boerderij (zoals veel kerkjes) en kijkt uit over een wijds landschap. Iets verderop ligt de eerste waterval verstopt in het Bólugil ravijn. Na een pittig klimmetje vinden we de waterval die in 5 stappen naar beneden valt. Dat is een goed begin.

We vervolgens onze reis langs de oude turfboerderij uit de 18e eeuw Glaumbær. In de 11e eeuw woonde op deze plek de bekende Snorri Þorfinnsson, die beschouwd wordt als de eerste Europeaan die in Amerika geboren is (ja, ruim voordat ene C. Columbus Amerika "ontdekte" dus...). Weten jullie dat ook weer! Na een kort bezoek aan een uit turf opgebouwd kerkje en het tweede achthoekige kerkje (Auðkúlukirkja, voor de meeschrijvers), waarvoor we het vertrouwde asfalt weer eens moeten verlaten is het tijd om te picknicken bij Kolugljúfur, een waterval die vanuit het vlakke land opeens in een kloof stort. Ook hier valt het water in meerdere etappes, maar die liggen iets verder uit elkaar wat het wat lastiger te fotograferen maakt. Jullie doen het er maar mee... :-)

De dik 1000 jaar oude restanten van een vesting op de overblijfselen van een nog oudere vulkaan zijn niet zo interessant (maar je hebt er wel een mooi uitzicht), dus begeven we ons naar de laatste 2 bezienswaardigheden op het schiereiland Vatnsnes, die we voor de gelegenheid combineren tot 1 flinke wandeling: een zeehondenkolonie op een zandbank voor de kust en de merkwaardige rots Hvitserkur. We maken daarna het rondje om Vatnsnes af en eten een hapje bij het in the middle of nowhere gelegen restaurantje "Geitafell" (geitenvel?).

Een "rustig" dagje dus vandaag. Bijna 300 km gereden waarvan zeker 100 op onverharde wegen; de auto ziet eruit als een stofbal... O ja: en het weer? We hebben de eerste geheel droge dag en hebben zelfs geen jas aangehad, ook al komt de temperatuur niet boven de 13 graden.

PS: het water in Hvammstangi ruikt naar zwavel; na het douchen voelen we ons licht ontvlambaar...