Walvissen spotten

Vanmorgen bij het afscheid van de oude dame van wie het appartement is vertelt ze dat het weer gaat opknappen. Dus gaan wij weg, de regen achterna, denken we... ;-) Maar hoewel het ook vanochtend nog regent merken we wel dat de bewolking dunner is en hoger. De weersverwachting voor Akureyri is ook goed, maar hopen durven we niet :-)

Onze eerste opdracht is de schoen van René te laten repareren. Naarmate we dichter bij Akureyri aan de noordkust komen klaart het inderdaad op en breekt het zonnetje door. Aangekomen bij de "schoenensmid" blijkt die pas om 12:30 uur open te gaan, en dan moeten wij al op weg zijn naar Hauganes voor de Whale Watching tour. Maar we zien beweging binnen dus René klopt aan. De jonge eigenaresse begrijpt het probleem (we zijn hier maar één dag en er moet echt iets aan die schoen gebeuren) en neemt de klus aan. We verwachten de hoofdprijs te moeten betalen, maar zijn met 1000 kronen (iets meer dan 8 euro) klaar. "En als jullie niet voor sluitingstijd terug zijn breng ik die schoen naar het café daar op die hoek", dan kan je hem daar ophalen. Dat noemen we service!

We spoeden ons naar de botanische tuin waar Astrid, om te vieren dat ze zonder jas buiten kan lopen, 2 stukken gebak neemt bij haar thee... ;-) Het is nu inderdaad lekker weer; bijna geen wind, een lekker zonnetje en ongeveer 15 graden. Heerlijk! Na nog wat in Akureyri rondgelopen te hebben rijden we rustig de 35 km naar het noorden, waar Hauganes ligt. We worden in dikke overalls gehesen en gaan met zo'n 40 van die volgestopte worsten een boot op. In plaats van richting open zee te varen gaan we echter de baai in richting Akureyri. Er zijn daar door 2 andere boten walvissen gespot, dus wij daar ook heen. We worden niet teleurgesteld: binnen 20 minuten nadat we uit de haven vertrokken zijn zien we de eerste bultrug. Zo''n bultrug wordt 12-16 meter lang en duikt iedere keer, nadat hij lucht gehapt heeft, voor 5 tot 7 minuten onder water. Per "keer" is een bultrug ongeveer 30 seconden te zien, en volgt hij een vast ritueel: eerst zie je een lang gerekt stuk van zijn rug boven water en spuit hij 1 of 2 keer uit zijn spuitgat. Als hij weer gaat duiken kromt hij zijn rug en als laatste komt dan zijn staart boven water (die wit is aan de onderkant). Als hij onderduikt weet je natuurlijk nooit waar hij weer verschijnt, dus we varen kriskras door de baai in de hoop dichtbij het dier te komen. Uiteindelijk blijken er 4 verschillende bultruggen rond te zwemmen die dus allemaal zo af en toe, hier en daar opduiken. Letterlijk. Soms te ver weg om goed te fotograferen en soms wat dichterbij. En juist op het moment dat ons wordt verteld dat we vertrekken om een stuk verderop nog even de zeehengels uit te gooien duikt er eentje vlakbij de boot op. De accu van René zijn camera is dan al leeg, maar gelukkig heeft hij zijn telefoon nog. Achteraf blijkt dat hij daarmee nog de mooiste foto's gemaakt heeft... :-) Ook Astrid heeft flink wat mooie foto's, dus we zijn bijzonder tevreden.

Het zeevissen leidt bij ons tot niets. Een paar andere gasten vangen wel wat, maar de vangst is mager. Geeft niets, het ging ons om de walvissen!

We zijn net op tijd terug bij de schoenensmid en nemen dankbaar het gerepareerde schoeisel in ontvangst. Na het avondeten vindt Astrid dat we nog niet genoeg gedaan hebben. René denkt eindelijk een dag te hebben dat we niet de 10000 stappen halen (we zitten gemiddeld op ruim 15000 per dag (= 10-12 km)), maar Astrid denkt daar dus anders over, dus doen we nog een rondje door de oude stad, die vreemd genoeg een stuk buiten het huidige centrum ligt. Het weer is nog steeds uitstekend, maar het koelt natuurlijk wel wat af; truitje aandoen dan maar weer... ;-)

PS: Leuk om jullie reacties te lezen!