Ondergronds!

Dat is even afkicken vandaag: geen watervallen. Nu niet meteen teleurgesteld zijn, er komt zat moois voor in de plaats! We hebben voor vanochtend een excursie geboekt naar de ijsgrot Lofthellir. Je leest het goed: na dagenlang buiten de kou getrotseerd te hebben gaan we nu ondergronds waar het constant 0 graden is. Maar in ieder geval regent het daar niet... ;-)

Helaas hebben we van de week bericht gekregen dat de tour anderhalf uur later vertrekt dan gepland, dus dat gooit ons schema wat in de war, maar het goede nieuws is dat we vanochtend rustig aan kunnen doen. Ook wel eens fijn. Met 9 toeristen in een busje gaan we eerst een uurtje off-road rijden. Hadden we het gisteren al over de F-wegen die alleen toegankelijk zijn voor 4x4 wagens; dit is nog erger. Deze off road wegen zijn uitsluitend met een speciale vergunning te berijden. Onze chauffeur annex gids heeft er zin in en stelt voor even de heupen los te maken. We schudden vervolgens gigantisch heen en weer... We verlaten Europa en rijden Amerika binnen (dat wil zeggen: we rijden over de breuk tussen de Europese en Amerikaanse aardplaten). Dat is werkelijk een breuklijn die in het landschap goed zichtbaar is. We stoppen onderweg nog even bij een oude krater en rijden over verlaten lavavelden (een werkelijk ruig landschap) tot ook de off-road stopt. Nu is er geen ontkomen meer aan: we moeten verder lopen. Een half uurtje over de lava. Bij een kleine trailer worden we voorzien van een helm en rubber laarzen met spikes. We hadden al gelezen dat warme en waterdichte kleding aan te raden was, dus die hebben we ook. Maar niet iedereen, want 2 Canadese jongens hebben een gewone broek aan. Niet handig, zoals later zal blijken :-)

We dalen een trap af in een gat in de grot en komen bij de ingang van de grot die met een deur is afgesloten, omdat anders door drukverschillen erg veel wind ontstaat in de grot en dat is niet goed voor het behoud ervan. Eenmaal door die deur zien we alleen een klein gat met wat kleden op de grond op zo'n anderhalve meter hoogte. Daar moeten we onszelf op onze buik doorheen worstelen. De gids doet alles voor en gaat eerst en vangt ons aan de andere kant op. Het lijkt moeilijker dan het is al kan je op dat stuk niet eens je hoofd optillen om te kijken wat er aan te komen zit, want daar is het te laag voor. Instructies van de gids en een touw om je aan verder te trekken zijn het enige. Gebukt staan we op een glad stuk ijs en de eerste ijssculpturen dienen zich aan. Die groeien momenteel met 1 cm per jaar en zijn enorm kwetsbaar, dus er wordt ons wel 10 keer verteld voorzichtig te zijn en nergens aan te komen. Volgende obstakel is een schuin omhooglopende ijswand. Wederom met behulp van een touw en met de voeten tegen de zijkant (rotsen) trekken we onszelf omhoog over het ijs. Weet je nog die knapen zonder waterdichte broek? :-)

Later volgt nog een passage waarbij we het ijs als glijbaan kunnen gebruiken. Verder genieten we van de wonderlijke wereld onder de grond. Enorme ijsmassa's en fragiele sculpturen staan daar op een ijsvloer. Die spikes zitten er ook niet voor niets! We moeten dezelfde weg terug: kruipend, tijgerend, glijdend, op de hurken en in nog meer onmogelijke houdingen komen we weer buiten. Daar regent het nog steeds (of weer) dus we hebben niets gemist... ;-) Al met al een hele leuke ervaring!

We doen daarna even snel 2 ondergrondse warmwaterbronnen aan (Grjótagjá en Stóragjá). Beide bronnen bevatten kleine meertjes in een grot waar je echter niet meer in mag zwemmen. Grjótagjá zal door de Game of Thrones liefhebbers wellicht herkend worden, omdat daar een scene met bloot menselijk materiaal is opgenomen. En met een waterval, maar die is er later bijgeknutseld, want die ie er echt niet :-)

Dan hebben we nog Dimmuborgir, een vrij groot gebied met grillige rotsformaties van vulkanisch gesteente, ontstaan doordat afgekoelde lava op een zachte ondergrond terechtkwam, die later is weggespoeld, waardoor het dak op veel plaatsen instortte.

Tot slot hebben we dan nog Höfði, een parkje direct aan de oevers van Mývatn met mooie uitzichten op de vele rotsformaties die hier in het water staan. Hier doet Mývatn (muggenmeer) echt zijn naam eer aan: zwermen kleine muggen teisteren ons... Dus dan maar gauw naar Vogafjós Cowshed Café om een hapje te eten. Dat Cowshed kan je letterlijk nemen: aangrenzend aan de eetzaal is de stal met koeien waar we dus zo op uitkijken en langs een andere muur zit iemand koeien te melken. Bijzondere ervaring en het eten is er prima. We zullen het maar even niet over de prijzen hebben. Wel drinken we hier ons eerste IJslandse biertje!

Overigens: de foto's in de ijsgrot zijn niet allemaal even geslaagd, vooral de actiefoto's niet. Daar was te weinig licht voor. Sommige foto's plaatsen we toch om een idee te krijgen ;-)