Kindervakantieziektes... ehhh... vakantiekinderziektes!

Hadden we al gezegd dat we op de 12e verdieping zaten? Op de 13e, boven ons hoofd dus, zit de Sky Bar, en op vrijdag wordt daar vrolijk muziek gedraaid tot 1 uur 's nachts. Het gedreun van de bas is goed hoorbaar op onze kamer als het buiten stil is. Tel daarbij het indringende gezoem van de liften als die in gebruik zijn (blijkbaar zitten we dicht bij de motor) en om 11 uur gaan slapen wordt dan half 2... 😫 Dan denk je: we staan gewoon wat later op, maar vanwege corona is de capaciteit van de ontbijtzaal gehalveerd en moet er in 2 ploegen gegeten worden. De 2e shift zat al vol, dus wij moeten tussen 6:30 en 7:45 uur ontbijten. Nog vóór we een stap buiten gezet hebben liggen we al ruim voor op Het Schema, maar uitgerust zijn we niet. 

De ochtendwandeling door Kristiansand van iets meer dan een uur verloopt uitermate rustig; er is nagenoeg niemand op straat. Pas om half 9 komt er enige beweging in het stadje. Hoewel het met 18-19 graden nog lekker fris is liggen er al een paar mensen aan het kleine strandje. De oude binnenstad van Kristiansand bestaat uit houten huisjes uit de 19e eeuw die voornamelijk wit geschilderd zijn. Onderweg bedenken we dat we de tassen verkeerd ingepakt hebben. We hebben 6 weekendtassen (in verschillende groottes), 2 rugzakken en 2 koelboxjes. Als we die weekendtassen wat slimmer inpakken hoeven we niet iedere keer alle tassen mee te nemen naar de hotelkamer. Dat scheelt een keer lopen. 😅 Gaan we later regelen. Eerst op pad.

We hebben een volle accu, die ons volgens de berekeningen van De Reisleider zeker 400 km verder moet kunnen brengen. De wegen zijn rustig, er is echt weinig verkeer en ondanks het bochtige en heuvelachtige (en mooie) landschap kunnen we de cruise control vaak gebruiken. De maximum toegestane snelheid in deze streken is 80 km/u en dat is hard zat op deze wegen.

Na een kleine 2 uur stoppen we op een parkeerplaats om de eerste waterval te bekijken. Als we stoppen zegt Astrid, dat hier helemaal geen waterval te zien is, maar als ze door een ander raampje kijkt lijkt er toch eentje van 180 m hoog te zijn... Ongeduldig... 😉 Volgens De Reisleider moet je vlakbij de onderkant van de waterval kunnen komen, maar op driekwart van het paadje haakt Astrid af, want het is wel een erg smal paadje met veel grote takken en stenen. Ze wil haar enkels nog niet breken bij de eerste bezienswaardigheid. Valt iets voor te zeggen, maar René gaat toch nog even verder en kan de hele waterval op de foto zetten.

Rond lunchtijd zijn we bij een plek in de rivier Rjukande, waar grote stenen plateau's liggen waar hier en daar water over stroomt. Prima picknickplek en we zijn dan ook niet de enigen hier. Na een korte stop bij een wat minder aansprekende waterval stoppen we even bij het oude staafkerkje van Eidsborg. Over staafkerken later meer, want over een paar dagen zien we er nog een paar. Deze is helaas alleen met een gids te bezichtigen en die is net begonnen, dus de binnenkant zien we niet.

Omdat we vanavond moeten laden (we rijden vandaag 325 km) bellen we naar het hotel om een daar aanwezige laadpaal te reserveren, maar daar doen ze niet aan. Ons hotel ligt op de berg, en beneden in het dal kan ook geladen worden, maar als we daar zijn zijn alle palen bezet. Omdat we allebei dringend een toilet nodig hebben nemen we de gok en rijden de 14 km door naar ons hotel. Helaas, alle palen zijn bezet Dit zijn echter langzame laders, dus die auto's blijven daar de hele nacht staan. Dan toch maar weer die berg af... Gelukkig is er nu wel een plekje, en terwijl de auto zich volslurpt, doen wij dat ook in een plaatselijk restaurantje. Althans, dat is de bedoeling, want na een uur wachten hebben we nog niets. René loopt snel terug naar de auto om die weg te halen, zodat een ander kan laden (er staan er 2 te wachten) en als hij terugkomt kan er eindelijk gegeten worden.

Afgezien van die tassen hebben we nog 2 aandachtspunten voor de rest van de vakantie. Als eerste moeten we er 's ochtends meteen voor zorgen dat we eten hebben voor de lunch. We komen zát winkeltjes tegen, behalve als je ze nodig hebt. Meteen de eerste pakken, we hebben tenslotte koelboxen! En we moeten méér gebruik maken van openbare toiletten langs de weg, want als we er eentje overslaan kan het zomaar uren duren voor je de volgende ziet. Ook leren we dat de auto zuiniger met energie omgaat dan we denken. Als de weersomstandigheden niet veranderen is een actieradius van 450-500 km mogelijk. Dat scheelt dan weer wat laadstress. 😁

Goed, een beetje een dag met hindernissen, we moeten nog even inkomen.