Trøndelag

Dat is de provincie waar we vandaag het grootste deel van de dag door rijden. We rijden vandaag bijna 400 km naar het noorden. We zitten in het "smalle" stuk van Noorwegen, en de E6 is de enige grote doorgangsweg in het "binnenland". Aan het wegdek is te zien dat grote delen van die weg nog niet lang geleden onder handen genomen zijn. de oudere delen zijn beduidend slechter van kwaliteit. 400 km op de Grote Snelweg van zuid naar noord houdt hier toch nog in dat je daar zo'n 6 uur zuivere rijtijd voor nodig hebt. De maximale snelheid is op een aantal stukken 90 km/u, maar veelal tussen 40 en 80. Na 2:30 uur komen we bij de eerste stop: de Formofossen. Een waterval van op zich maar 12 meter hoog, maar het water komt met veel geweld voorbij denderen. We moeten er een klein stukje voor lopen en dat is wel lekker na dik 2 uur rijden.

We hebben een volgende halte gepland bij een andere waterval waarbij ook een restaurantje en een expositieruimte over zalmen moet zijn, maar als we daar komen is het één grote bouwput en is alles gesloten. Behalve de waterval waarschijnlijk, maar aangezien ook de parkeerplaats gesloten is rijden we maar door.

Gelukkig komt er nog een derde waterval op ons pad vandaag: de erg mooie Laksforsen van 17 meter hoog, en tientallen meters breed. Er komt 700 m3 water per seconde voorbij. Aan de zijkant is een zalmtrap, maar we zitten niet in het goede seizoen dus er springt niets langs. René staat voor niets met zijn bord en een vork naast de waterval. Jammer, een maaltje verse zalm gaat er altijd wel in...

Om half 4 zijn we al in de plaats van bestemming, Mosjøen, waar we nog een kleine "stads"wandeling maken. Op de kaart lijkt dit plaatsje nog redelijk landinwaarts te liggen, maar als je goed kijkt zie je dat het aan het eind van een fjord ligt en dus een directe verbinding heeft met zee. Vandaar die schijtkrijsmeeuwen waarschijnlijk. Die hadden in Kristiansand onze auto ook al gevonden... 🤮

Het is prettig dat de actieradius van de auto in Noorwegen groter blijkt te zijn dan de WLTP-opgave van 455. We moeten onderweg een keertje laden, maar kunnen het ons veroorloven om de eerste 2 plekken waar we dat zouden kunnen (en die allemaal bezet zijn) over te slaan. Ook bij de derde plek zijn alle palen bezet, maar 1 auto staat al bijna op 80%, bij een snellader meestal het punt om te stoppen met laden, omdat de laadsnelheid boven de 80% een stuk lager wordt. We zijn dus snel aan de beurt en gebruiken de wachttijd om te lunchen. Hier bij het hotel barst het ineens van de laadpalen. 6 superchargers van Tesla, een snellader, en meerdere normale laders. Die laatste nemen wij, want dan kunnen we weer eens tot 100% komen. Om 21 uur is het zover en kunnen we, volgens de auto, weer 472 km rijden. Dat is een conservatieve schatting... 😁

Nu we een stuk noordelijker zijn gaan we dat ook aan het weer merken. Het is vandaag 10-14 graden geweest, met later op de dag wat miezerregen en flink wat wind. Maar ook genoeg zon, dus het valt allemaal best nog mee. Aan de weersverwachting kunnen we zien dat vanuit het zuiden mooi weer met temperaturen rond 25 graden noordwaarts trekt, maar wij blijven dat mooie weer steeds enkele dagen voor... 😏 Morgen hebben we eigenlijk goed weer nodig, maar de verwachting is ongeveer hetzelfde als vandaag. We zien wel, we kunnen er toch weinig aan doen.