Eungella NP

Na 2 dagen min of meer op onze krent te hebben gezeten wordt het vandaag weer eens wandelen. Op het programma staat Eungella National Park, en dat ligt op een goed uur rijden van Mackay. Volgens het alwetende internet is er een plek in Eungella waar je de grootste kans hebt om het vogelbekdier in het wild te spotten van heel Australië. We zijn benieuwd!

Maar eerst moet er serieus gewandeld worden, want de eerste stop vandaag is bij Finch Hatton Gorge. We hebben geluk dat het hier al een tijd droog is, want we moeten drie keer  met de auto een riviertje door en dat kan nu dus met een gewone auto prima. De wandeling langs het stroompje brengt ons eerst naar een waterval, maar even later moeten we het riviertje oversteken. Na een spoedcursus "boulder hopping" weten we met droge voeten de overkant te halen. Ook dit zou niet kunnen als er enige regen van betekenis gevallen zou zijn. Daarna gaat het steil omhoog tot de kloof eindigt bij een volgende waterval. Die valt een beetje achter de rotsen naar beneden, dus René boulder hopt nog even verder om een beter shot te krijgen. Ook op de terugweg houden we de boel droog. De eerste 6 km van vandaag zit erop.

We vervolgen de weg met de auto die opeens steil omhoog gaat. We klimmen 400 m en komen uit in een gebied met tropische begroeiing. We hebben hier 2 kleine wandelingen gepland door het regenwoud van 2-3 km. Afgezien van een mooie wurgvijg waar je onderdoor kan lopen komen we hier geen echt nieuwe dingen tegen. Maar het blijft allemaal mooi.

Tussen de 2 wandelingen door gaan we het pad af waar vandaan je het vogelbekdier zou kunnen zien. Maar we zijn eigenlijk te vroeg en zien dan ook niets. Na de tweede wandeling hebben we meer geluk. Op een van de uitzichtplatforms langs het water ziet Astrid wat bewegen, en ja hoor: een vogelbekdier van ongeveer 30 cm lang laat zich af en toe aan de oppervlakte zien en duikt dan weer onder. We blijven er een kwartiertje naar kijken; het is best een grappig beestje.

We lopen nog een keer het pad af naar het grote platform (bij een klein meertje), maar zien alleen wat schildpadden. Op weg terug naar de auto ziet Astrid weer wat bewegen in het water, dus we gaan van het pad af naar de waterkant. Inderdaad is hier ook een platypus (is Engels voor vogelbekdier, maar klinkt als "platte poes" ;-)). We blijven weer even kijken en zien het beestje opeens op een boomstam die half boven het water uitkomt. Hij lijkt zich te wassen. Grappig gezicht, en we hebben er een leuke video van!

Terug in Mackay moet er nog gegeten worden. Op goed geluk zoeken we op Tripadvisor iets in de buurt en komen uit bij Mt Pleasant Taverne. Daar worden "echte Australische schnitzels" geserveerd. Nog nooit van gehoord, maar het is simpel. Je kiest een soort schnitzel (varken, rund of kip), kiest uit 3 groottes en kiest er een topping bij die je ook op een pizza zou kunnen zien. Het is dus eigenlijk een pizza met een schnitzel als bodem. Biertje erbij, niets mis mee! :-)

Tijdens het rijden komen we nu regelmatig kookaburra's tegen, die vaak op de elektriciteitslijnen  zitten. Ook zien we best wel vaak roofvogels rondcirkelen, maar we hebben geen idee wat voor.