Het echte werk...

Nu, om 20:15 uur doen we een poging het verslag te schrijven, maar het is zomaar mogelijk dat we voortijdig in slaap vallen. Dat heeft natuurlijk een reden.

Vanmorgen als we het ijzeren ros pakken is het koud, regent het en staat er een flinke wind. De temperatuurmeter in de auto zegt 7 graden, maar gevoelsmatig is het een stuk kouder. We gaan vandaag een paar échte watervallen voor jullie vastleggen en niets is ons daarbij te veel ;-) Een eindje rijden hiervandaan liggen er 3 redelijk dicht bij elkaar: Dettifoss, Selfoss en Hafragilsfoss. De eerste is met zijn 40 meter hoogte en 100 meter breedte qua waterverplaatsing de krachtigste van Europa. Op loopafstand (1,5 km) ligt Selfoss, die slechts 11 meter hoog is, maar een whopping 340 meter breed. Dan het dilemma: er gaan 2 wegen naar de parkeerplaats bij Dettifoss. Een sinds 2 jaar geasfalteerde weg over de linkeroever, en een nog steeds niet geasfalteerde weg over de rechteroever. Beide zijn ruim 30 km lang. Na lang wikken en wegen besluiten we "over rechts" te gaan; volgens de geleerden op internet is het zicht op Dettifoss en met name Selfoss daar beter, en door een paar km door te rijden kan je dan ook Hafragilsfoss bewonderen, die vanaf links moeilijk zichtbaar is. En aangezien jullie natuurlijk de watervallen goed willen zien testen wij de vullingen in onze kiezen voor 2x een uurtje, op een weg die overigens een stuk slechter is dan die van gisteren. Maar alles voor het goede doel.

Eenmaal op de parkeerplaats regent het (tot ver in de middag is het afwisselend mistig en regenachtig; eenmaal valt er zelfs natte sneeuw) en staat er een harde wind. We trekken bijna al onze kleren aan die we hebben (Astrid o.a. een trui met capuchon én een jas met capuchon en René 2 jassen) en gaan op pad. Dettifoss is inderdaad massief; wat een watergeweld. Het pad naar Selfoss gaat eerst over rotsen, maar op het eind wordt het een echt pad; de inspanning zorgt ervoor dat we het niet koud krijgen :-) Ook Selfoss is bijzonder indrukwekkend en niet op één foto te krijgen. Misschien kunnen we een filmpje plaatsen.

Op weg terug denken we op een gegeven moment dat onze vullingen nu echt los getrild zijn, maar gelukkig blijkt het een dingetje in de auto te zijn wat eenvoudig te repareren is. Volgende halte is de oude explosiekrater Viti, nu gevuld met lichtblauw gekleurd water. In een uur kan je over de, deels afgebrokkelde, rand lopen, met als extraatje een solfatarenveld. De wind is nu nog harder dan eerst en uiteraard regent het ook zo nu en dan. Echt koud dus. De grond is klei-achtig en blijft na een paar stappen al aan je schoenen kleven. Maar we klagen niet hoor! Na Viti volgt een wandeling over een nog jong (1975-1984) geothermisch gebied. In deze 10 jaar zijn er 9 erupties geweest en is een scheur van 7,5 km ontstaan waaruit lavafontijnen spoten. Op heel veel plekken is de grond nog warm en komt er warme of zelfs hete lucht uit de grond. Verder zien we allerlei kleuren en vormen. Prachtig!

Na al dit geweld rest ons nog één zware taak: bijkomen in de natuurbaden van Jardbodin vid Myvatn. Een kleinere versie van de Blue Lagoon zeg maar. In het kwartiertje dat we onderweg zijn naar dit zwembad verandert het weer opeens en klaart het wat op. Dat betekent dat het stopt met regenen... In het zwembad ondergaan wij het plaatselijke ritueel (je moet je vóórdat je de lagune betreedt helemaal wassen met zeep onder de douche (en het is zeker raadzaam dat ná het zwemmen ook te doen...)) waarna je in badkleding naar het zwembad loopt... die natuurlijk buiten is... en waar het 9,5 graden is... ;-) Het warme water (36-40 graden , afhankelijk van welk bad je kiest) maakt veel goed. Het zit stampvol met mineralen waaronder zwavel;. En dat ruik je! Het voelt ook wat vettig aan en is lichtblauw van kleur. Naar een zwembad gaan in IJsland gaat anders dan bij ons: er worden geen baantjes getrokken, er wordt niet gerend, niet gesprongen en niet gedoken. Men loopt rustig het water in, en gaat gezellig praten met bekenden of onbekenden, met alleen het hoofd boven water. Er lopen verschillende jongedames rond om toezicht te houden. Denk daarbij niet aan Baywatch-achtige types, maar als Eskimo's verpakte varianten daarop. Die overigens op bestelling ook bier voor je halen. Blijkbaar geen enkel probleem om bier te drinken terwijl je in het water bent!

Veel gezien, veel gedaan vandaag. En nog steeds wakker! :-) Nu de foto's nog. Die zijn vooral wazig; de ene keer vanwege de waterdamp die van watervallen afkomt, dan weer van rokende fumarolen, maar voornamelijk vanwege de regen en mist.