Rijden en varen (en een beetje lopen)

Het is vandaag 31 juli. Omdat De Reisleider ná het boeken van de hotels een nieuwe interessante bezienswaardigheid in de buurt van de geplande route van vandaag tegenkwam heeft hij een en ander om moeten gooien. In plaats van weer een dag met alleen rijden en veerboten zit er nu een wandeling van 3 uur bij en zijn we een stuk later bij ons volgende hotel dan gebruikelijk.

Maar eerst beginnen we met een rit van 260 km, waarvan 110 over de E6. Na Trondheim gaan we over op de E39 en zijn we weer in een "nieuwe" omgeving. Noren zijn erg goed in het bouwen van bruggen en tunnels; we passeren zo'n 20 tunnels (27 km in totaal) en vele bruggen waarvan 1 hele mooie (zie foto). Ondanks 1 korte sanitaire stop doen we toch bijna 4 uur over die 260 km. Dat zegt iets over de gemiddelde snelheid die je hier in Noorwegen kan halen... 😄 René heeft inmiddels armen als staalkabels van al die bochten... 😆

Na die 260 km volgt de eerste veerboot en niet lang daarna is er een plek om te lunchen (en te laden). Zowaar helemaal niemand bij de laadpalen! Na de lunch gaan we op zoek naar de parkeerplaats voor de ingelaste wandeling naar Trollkirka. Dat is geen kerk (en al helemaal niet van een trol), maar een aantal grotjes bij elkaar met een riviertje en watervalletje. Door een bepaalde lichtinval lijkt het of de wanden van marmer zijn. Het is wel weer een klim van 420 meter waarvan vooral het laatste stuk nogal steil is. Het weer is dreigend (laaghangende bewolking in de richting waar we heen moeten), maar het is (nog) droog. René heeft echter last van een onwillige spier in zijn bovenbeen/bil (opgelopen door een te "harde" stap tijdens de afdaling van Reinebringen) en vind zichzelf niet fit genoeg voor deze klim. Hij loopt nog een stukje met Astrid mee, maar dan moet Berggeitje het verder alleen doen en gaat René terug naar de auto.

Terwijl De Reisleider vast aan het verslag van de dag begint komt er toch flink wat regen naar beneden. Van "boven" komt het bericht dat Astrid bij de grot is maar dat het te donker is om goede foto's te nemen. We hebben er even niet aan gedacht Astrid de hoofdlamp mee te geven die René in zijn rugzak heeft. Jammer, dan halen we er wel weer een paar van internet. Om 17:40 uur komt een verzopen Berggeitje terug en moeten we nog 90 km rijden én een veerboot nemen. We zijn pas om 20 uur in het hotel in Ålesund.

Dit was de laatste dag die voornamelijk uit reizen bestaat. We zijn nu hemelsbreed een kleine 700 km van de Lofoten verwijderd en zitten nu in een gebied waar weer een en ander te zien en te doen is. Daar gaan we morgen mee beginnen.