Walvissen spotten

Hoewel we dat vorig jaar op IJsland al gedaan hebben wilden we dat hier toch ook doen, omdat Moreton Bay, vlakbij Brisbane, een van de beste plekken ter wereld is om walvissen te zien. Zeggen ze. Ze gebruiken de baai om uit te rusten tijdens de migratie. Wij dus om 7 uur op (weinig uitrusten voor óns), want we moeten eerst nog een uurtje rijden naar Redcliffe, ten noorden van Brisbane. Nu het licht is rijdt het toch even een stuk makkelijker; de ruitenwissers hoeven maar een paar keer in actie te komen... ;-)

Met ongeveer 200 man stappen we op een ruime catamaran, en om klokslag 10 uur lichten we het anker om met hoge snelheid de walvissen op te zoeken. Daarbij worden we geholpen door een vliegtuigje van dezelfde maatschappij, die vanuit de lucht de baai verkent en de locatie van de dieren doorgeeft. Dat lijkt eigenlijk niet nodig, want we zien, hoewel wat in de verte, verschillende fonteinen uit het water komen. De kapitein stuurt behendig in de richting van een groepje bultruggen, zodat we ze van dichterbij kunnen zien. Links, rechts, voor ons, ze duiken aan alle kanten op. Hoewel we dat natuurlijk prachtig vinden missen we wel iets: we zien ze bijna niet onderduiken, zodat je de staart boven water ziet komen. Ze blijven wat meer aan de oppervlakte en duiken dus bijna niet de diepte in. Op een gegeven moment hebben we een groep van 6-7 bultruggen in het vizier. De kapitein gaat naast ze varen in de richting waarnaar ze zwemmen. Dat houden we een half uur vol, waarbij we ze dus vaak boven water zien. Erg mooi. Het weer werkt ook nog eens mee, want we kunnen de hele tocht in korte broek en t-shirt buiten doorbrengen. In de winter... :-)

Opeens wordt de kapitein zenuwachtig, roept iets van een unieke kans, en ze geeft gas. Een kleine 10 minuten later weten we waarom: het vliegtuigje heeft een witte walvis gezien! De kapitein zegt dat ze die pas 4 keer eerder heeft gezien, en sommige bemanningsleden nog nooit. Iedereen is opgewonden en staat op de dekken. Dan zien we een lichtblauwe vlek in het water, die langzaam helderder wordt, totdat hij boven water komt om te ademen. Een heuse witte bultrug. Daar zijn er maar 2 van bekend op de hele wereld! We varen een tijdje naast de walvis en zien hem regelmatig boven water komen. Door de soms flinke deining is het echter niet makkelijk om mooie foto's of video's te maken. Het beste wat we hebben staat op YouTube: https://www.youtube.com/watch?v=jv9kZxI8hOg&feature=youtu.be, want het filmpje is te groot voor op deze blog. De kwaliteit is misschien niet super, maar geniet ervan, want het is een unieke verschijning. :-)

Helaas moeten we ook weer terug naar de haven. De walvissen die we nu nog zien wimpelen we af: "o, dat is een gewone..." ;-) Als we weer in de haven zijn hebben we een grote glimlach op ons gezicht, want er zijn niet veel mensen die dit mee mogen maken.

Overigens: net als vorig jaar op de Faeröer halen we nu ook weer de televisie, want het nieuws over de witte walvis gaat absoluut uitgezonden worden. We hebben er met z'n allen voor moeten poseren.

Na nog wat inkopen gedaan te hebben rijden we terug naar Brisbane, maar stoppen eerst nog bij Tinchi Tamba wetlands, die echter niet zo "wet" zijn als de naam doet vermoeden. Het is tenslotte winter hier, en dat is een droge tijd. Toch lopen we een rondje van een kleine 4 km door mooie vegetatie, en komen de eerste kangoeroes tegen, enkele tientallen tegen de bosrand aan een stukje bij ons vandaan. Maar zo'n eerste Skippy moet natuurlijk wel op de foto!

In het donker rijden we naar huis om daar een hapje te eten; we hebben op de boot een prima lunchbuffet gehad, dus houden het eenvoudig. Morgen verlaten we Brisbane en dalen we een stukje af naar het zuiden.