En weer dóór!

Gisteren gingen we om 20 uur naar bed met de gedachte "we zien wel hoe het morgen loopt". Op zich best een drukke dag met meerdere excursies, maar alleen de vlucht over de Nazca lines is echt een must. En die staat als eerste gepland. Of eigenlijk: die stónd als eerste gepland, want we zijn in Peru... en Peru kan Het Schema van De Reisleider waarschijnlijk niet lezen... 🙄

Maar goed, na diverse sanitaire stops staan we om 6 uur op, en dat is toch even 10 uur "slaap" pakken. Hadden we even nodig. De antibiotica van Astrid lijkt echt wel te werken, want uiteindelijk kan ze de hele dag meemaken (bikkel 💪), op een rantsoen van water, een paar biscuitjes en een kopje cocathee. En ja, dat wordt van cocabladen gemaakt. Na dat kopje klimt Astrid plotseling in een hoge boom en doet een aap na. Weer helemaal hersteld lijkt me... Gekkigheid natuurlijk, maar cocathee is een uitstekend middel tegen hoogteziekte, en na vandaag zoeken we het hogerop, dus toch maar eens voorproeven. René overigens, heeft een dieet van neusdruppels en paracetamol, en eet verder alles wat hij tegenkomt. Ga op zijn tenen staan en zijn mond gaat open. Net een kliko.

Terug naar vanochtend. Terwijl wij al onder zeil waren zijn er diverse appjes binnengekomen. Vanwege de te verwachten laaghangende bewolking kan er vroeg in de ochtend niet gevlogen worden. Change of plans dus. Julio komt ons om 8 uur ophalen en is zo'n beetje de hele dag onze gids. We (A & R) hebben afgesproken elkaar in de gaten te houden en als het niet meer gaat, dan blijft diegene achter in het hotel, dat een heerlijke binnenplaats heeft. Julio rijdt ons in een krakkemikkig autootje naar de begraafplaats van Chauchilla, om lijken te kijken. 😉 Chauchilla is een pre-Inca begraafplaats die 1300-2000 jaar geleden in gebruik was. In de loop der tijd hebben grafrovers de graftombes opengebroken, en alles van waarde gestolen, maar de lichamen zijn achtergebleven, verspreid in de woestijn. En ze liggen er nu nog steeds, dankzij het droge klimaat dat hier heerst en de toenmalige begrafenisrituelen. De lichamen werden gekleed in geborduurd katoen en vervolgens beschilderd met een hars en bewaard in speciaal gebouwde graven gemaakt van modderstenen. De hars wordt verondersteld insecten buiten te houden en bacteriën te vertragen die zich proberen te voeden met de lichamen. Sommige lichamen hebben dan ook nog steeds haar en restanten van zacht weefsel, zoals huid en haar (soms wel 2 meter lang). Verspreid over het terrein kunnen we diverse bewoners zien, maar de hele begraafplaats is véél groter. Het ontbreekt echter aan geld en mankracht om de rest uit te graven.

Omdat we nog tijd over hebben stopt Julio vlak bij de luchthaven bij een werkplaats voor kleden en sieraden. We zien tientallen kleuren alpacawol aan de muur hangen die allemaal op natuurlijke manier gemaakt zijn met behulp van insecten, bloemen en gesteente. En dan maar mixen tot je de gewenste kleur hebt. 2 mannen zitten aan een soort tafel sieraden te maken. Eerst wordt de vorm van zilver gemaakt, daarna worden de openingetjes gevuld met steentjes in diverse kleuren. Een priegelwerk. Daarna wordt het geheel gepolijst. Levert mooie sieraden op!

Dan door naar het vliegveld. Het is nog steeds ochtend, maar de lucht is helder blauw en het gaat zo'n 28 graden worden, dus niets te klagen. Met 5 man en 2 piloten stappen we in een Cesna voor een vlucht van een half uurtje over een aantal figuren. Die 2e piloot heeft o.a. als taak om de politie te waarschuwen als ze iemand bij de lijnen zien lopen, wat dus strafbaar is. De Nazcalijnen zijn geogliefen (= tekeningen in of op de aarde). Er zijn tientallen figuren van dieren, honderden geometrische vormen en duizenden andere lijnen, verspreid over een gebied van dik 500 km2. De lijnen zijn uitgegraven in de grond en hebben een breedte van 40-110 cm. Ze zijn nergens dieper dan 30 cm. Het oppervlak van de pampa waar ze liggen bestaat uit een laag donker grind, dat die kleur heeft gekregen door oxidatie, met direct daaronder een laag heldergele kiezels. De bovenste laag werd weggehaald en opgestapeld in kleine stapeltjes waardoor de onderlaag zichtbaar werd. Sommige figuren zijn maar liefst 370 m lang. Ze zijn ongeveer 1500-2200 jaar oud en zo goed bewaard gebleven, omdat ze gelegen zijn in een van de droogste gebieden ter wereld waar het ook nog eens zelden waait. Men is er nog niet achter waarom die lijnen en figuren gemaakt zijn; mogelijk dienden ze een religieus of astronomisch doel. Onderzoek is nog steeds gaande en er worden ook nog steeds nieuwe figuren gevonden (met behulp van drones, en recentelijk nog (begin juni) met behulp van AI). We vliegen zodanig dat we alle figuren een keertje rechts en een keertje links van het vliegtuig zien, dus iedereen komt aan zijn trekken. Al dat geschud en bochtenwerk wordt één passagiere te machtig en ze deelt haar ontbijt met ons. Aardig aangeboden, maar nee, dank je. Het is ook lastig foto's maken, omdat je niet goed op het scherm kan zien wat je fotografeerd, maar er zitten een aantal goede tussen. 👌

Om 15 uur staat Julio weer op de stoep. We gaan een fietstocht maken naar de aquaducten van Cantalloc. Denken we, want we gaan een andere kant op... Een paar km verder fietsen liggen ook aquaducten, die van Orcona. De aquaducten (allemaal die in deze omgeving liggen) zijn 1500 jaar geleden gebouwd en vele zijn nog steeds in gebruik. Zonder dat de muren gerestaureerd hoefden te worden. Enige jammere is dat Orcona veel kleiner is dan Cantalloc en daardoor ook minder imposant. En verder fietsen (heuvelopwaarts), wat in onze conditie nog even doorbijten is. Had beter even met ons overlegd kunnen worden. Puntje voor de evaulatie. 🧐

Omdat Julio ons pas om 21:45 komt ophalen om ons 240 meter verderop weer af te zetten bij het busstation, nemen we de binnenplaats van het hotel in om te rusten en het verslag te schrijven. We gaan nog even naar het planetarium van Maria Reiche, die bijna heel haar leven aan de Nazca lines gewijd heeft. Er wordt een Engelstalige voorstelling gegeven over haar kijk op de lijnen, en ook over de sterren. Erg interessant en is zeker de moeite waard. Daarna is de koek, met name bij René, die zich weer koortsig voelt op. Wachten op de binnenplaats op onze transfer.

Tegen half 11 vertrekt de nachtbus naar Arequipa! Foto's komen daar; nu geen tijd (en geen puf) voor. 😅 Hopelijk kunnen we in de bus goed slapen, maar we hebben meteen een hotelkamer in Arequipa mochten we te moe zijn om de stad in te trekken. Horen jullie wel weer.