50 tinten groen

Vandaag is een dag van uitersten. Dat begint al met de hoogten waar we komen. We starten natuurlijk in Baños (1760 m), dalen af naar Tena (560 m), klimmen vervolgens de Andes in tot 4060 m, om vervolgens via 2040 m te eindigen op 2430 m. Voor de temperatuur en het weer gelden hetzelfde: via 15 graden en regen vanochtend naar 29 graden met zon, vervolgens mist/laaghangende bewolking en 7 graden, om weer met bewolking en 16 graden te eindigen. Onderweg dan ook nog flinke buien gehad. Dat is jammer want daardoor gaan veel uitzichten verloren. Maar waar we ook komen, overal is het groen, heel erg groen. 

Om 9 uur rammelt Freddy (chauffeur en gids) aan de poort. We rijden via Puyo en Tena en gaan daarmee door een stuk nevelwoud. Een nevelwoud is een specifiek soort regenwoud dat zich tegen een berghelling bevindt. In tegenstelling tot het “echte” regenwoud dat we eerder bezocht hebben ligt het nevelwoud op een hoogte tussen 1500 en 3000 m en is het veelal in nevelen gehuld. Die nevel ontstaat doordat warme lucht uit lagergelegen gebieden verdampt en botst met de koudere lucht tegen de berghelling. De damp condenseert dan tot fijne druppeltjes en vormt de nevel. Door de hoge luchtvochtigheid kent een nevelwoud specifieke flora; boomtakken en stammen zijn meestal behangen met dikke pakketten mossen, varens, bromelia’s en orchideeën. Helaas voorkomt het weer onderweg dat we foto's kunnen nemen, dus jullie moeten ons maar op ons woord geloven... 😉

We lunchen ergens onderweg in een klein plaatsje. Hier komt voornamelijk de lokale bevolking eten en dat zie je dan ook aan de prijzen. Voor 3 hoofdmaaltijden en 3 drankjes mogen we, omgerekend € 9,50 afrekenen. 😲

De enige echte stop die we hebben tijdens de 340 km lange rit is bij de hot springs van Papallacta. Hoewel het regenachtig is en 10 graden (de warmwaterbronnen liggen op een hoogte van 3320 m) genieten we toch even lekker van het warme water, dat verwarmd wordt door de nabijgelegen vulkaan Antisana. Het is een mooi complex met wel 8 verschillende warmwaterbaden (van verschillende grootte) met ook verschillende temperaturen. Er is ook een koudwaterbad, en René wil daar natuurlijk ook even in. Astrid niet, maar als De Reisleider dreigt haar dan in dit verslag een watje te noemen gaat ze toch maar... 😁

We zijn uiteindelijk 10 uur onderweg geweest als we bij ons onderkomen buiten Quito, maar in de buurt van de luchthaven, komen. Vooral vanochtend lopen we vertraging op door de slechte wegen die vol zitten met gaten en scheuren (Freddy slalomt als een volleerd coureur van links naar rechts over de weg), en door meerdere landverschuivingen, veroorzaakt door de vele regen van de afgelopen dagen. Gelukkig geen totale wegafsluitingen, maar snel gaat het allemaal niet.

Op tijd naar bed vanavond, want we moeten morgen vroeg op om onze vlucht te halen.