Galápagos 😍

We gaan vandaag op weg naar de laatste bestemming van onze vakantie: de Galapagoseilanden (officieel: Archipiélago de Colón, maar dat klinkt toch wat minder smakelijk… 😁). Hoewel onze vlucht pas om 9:11 uur vertrekt, worden we met klem verzocht minimaal 2 uur voor vertrek op de luchthaven te zijn, want de formaliteiten voor de Galápagos zijn net even anders dan gebruikelijk. Dit allemaal om het precaire ecosysteem van de eilandengroep te beschermen. We laten de taxi dan ook om 6:15 bij ons verblijf komen; het is een half uurtje rijden naar de luchthaven. Taxi? Ja, inderdaad, vandaag is de enige keer dat we ons vervoer zelf moeten regelen (al laten we dat de host van onze accommodatie doen).

Zijn we gewend dat je in de taxi de meter ziet lopen, nou vandaag gaat die meter pas echt lopen als we uitstappen op de luchthaven van Quito. Reken maar even mee. Eerst moeten we in de rij om een speciaal transit document te halen à $ 20 p.p. Vervolgens wordt al onze bagage door een speciale scanner gehaald om te kijken of er geen verboden etenswaren in zitten. Pas daarna krijgen we de normale security en gaan de rugzakken nogmaals door een scanner. Gelukkig duurt dit alles niet erg lang en hebben we nog voldoende tijd om te ontbijten (tegen Schiphol-achtige prijzen). We vertrekken op tijd en binnen 2 uur landen we op een klein eilandje, Baltra genaamd. Lopend naar het luchthavengebouw komen we al de eerste leguaan tegen die ons vriendelijk verwelkomd. Binnen is de ontvangst minder warm: we moeten $ 100 p.p. betalen om de eilandengroep te mogen betreden. De rugzakken gaan wederom door de scanner, we halen de koffers op en staan dan met ons hele hebben en houwen op een eiland waar verder niets is. Ja, gids Enrique is er om ons op te halen. Hij stuurt ons naar een loket waar we $ 5 p.p. moeten aftikken voor een shuttlebus die ons in 10 minuutjes naar het haventje brengt waar een veerbootje ons voor $ 1 p.p. naar de overkant brengt; het grotere eiland Santa Cruz. We zijn nu dus inmiddels $ 126 p.p. kwijt en hebben nog niet veel bijzonders gezien. 🤔

De Galapagoseilanden zijn een groep van 128 eilanden en eilandjes op 1000 km uit de kust van Ecuador. Ze zijn pas een paar miljoen jaar oud en van vulkanische oorsprong (net als Hawaï eigenlijk). Er liggen dan ook 21 vulkanen op de eilanden (13 zijn er nog steeds actief), waarvan de hoogste toch nog 1707 m hoog is. De afgelegen ligging heeft ervoor gezorgd dat de diersoorten die er leven zich totaal onafhankelijk hebben geëvolueerd van hun soortgenoten op het vasteland. De specifieke woonomgeving en het grotendeels ontbreken van roofdieren leverden een eigen bijdrage aan de aard van de selectiedruk: een aantal vogels verloor het vermogen om te vliegen, zeeleguanen ontwikkelden aanpassingen om onder water te kunnen grazen op bedden zeewier, de landschildpadden groeiden tot enorme omvang uit. Darwin heeft dat in 1835 bestudeerd en daarop is zijn evolutietheorie gebaseerd. De variaties in soorten door erfelijke aanpassingen zijn vooral te vinden bij de darwinvinken. Bijzonder is verder nog dat het enige vliegveld op de eilandengroep energieneutraal is (het draait volledig op zonne- en windenergie).

Eenmaal op Sant Cruz worden we in een pick-up truck geladen waar een chauffeur ons al opwacht. Het is iets over 11 uur (op de Galápagos is het 8 uur vroeger dan in Nederland in plaats van de 7 uur op het vaste land), en onze eerste excursie start meteen. Die heet "highland tour". We zijn inmiddels wat hoogte betreft wel wat gewend, maar komen vandaag niet boven de 700 meter uit, dus met dat "highland" valt het wel mee. 😎 Aan de kust valt de dorre vegetatie op, maar Enrique legt uit (in een soort Spaans met Engels accent...) dat deze boomsoort straks in februari in 1 dag groen wordt en dat het "hogerop" Santa Cruz veel groener is dan aan de kust, omdat daar meer regen valt. Hij heeft 2x gelijk. Het is inderdaad veel groener en er valt inderdaad regen... 🙄 We bezoeken eerst 2 oude vulkaankraters die best diep zijn en inmiddels helemaal begroeid. We lopen daarbij door een landschap met typische vegetatie die je nergens anders ziet. Daarna brengt Enrique ons naar een 400 m lange lavatunnel. Voor wie dit verschijnsel nog niet kent: wanneer een lavastroom langzaam genoeg de helling afloopt, koelt hij aan de oppervlakte af en vormt hij een korst (zoals het vel dat zich vormt op een glas hete melk); maar daaronder blijft de hete lava stromen. Als de uitbarsting voorbij is en er geen lava meer uit het binnenste van de aarde komt, loopt de tunnel leeg. Wat overblijft is een lege tunnel onder de oppervlakte. We hebben inmiddels op meerdere plekken dit soort tunnels gezien (Tenerife, IJsland en Hawaï), maar deze is wel erg hoog en groot. Met de aangebrachte verlichting in de tunnel is dit een mooi stukje natuur. 👌

Dichtbij de lavatunnel bezoeken we een "veld" met reuzenschildpadden. Veld staat tussen haakjes, want de dieren zijn vrij om te gaan en staan waar ze maar willen, maar weten van nature dat dit veld geschikt is voor voedsel vanwege de regen die hier valt. Er lopen hier wel 20 van die enorme beesten rond; de grootstse naar schatting 250 kg. Reuzenschildpadden kunnen 150-200 jaar oud worden en eten 25 kilo per dag. We mogen de dieren tot op 2 meter naderen, dus dat levert prima foto's op; de meeste dieren rennen, vliegen of zwemmen weg als je in de buurt komt, maar dat zal bij deze schildpadden niet gebeuren, al zouden ze dat willen. 😂

We worden nu bij ons hotel in Puerto Ayora afgezet en hebben de rest van de dag vrij. Uiteraard gaan we het dorp in (we moeten nog eten), en struikelen daarbij bijkans over de dieren. We zien pelikanen, reigers, fregatvogels, zeehonden, krabben en veel leguanen. De krabben en reigers zijn wat schichtig, maar de rest trekt zich niets aan van de aanwezigheid van de vele fotografen om hun heen. Ze concentreren zich liever op het visstalletje vlak bij... 😉

Iedere bar hier heeft een happy hour en dat is nodig ook, want het preispeil op de Galápagos ligt 2-3x boven dat van de rest van Ecuador. Voor onze begrippen nog steeds niet superduur, maar $ 7,50 voor een pint bier of $ 11 voor een cocktail zijn toch prijzen die we 4 weken lang niet gezien hebben. Maar 2 cocktails voor de prijs van 1 maakt de keuze wel iets makkelijker... 😋

Nog even over het weer. Het is 24-26 graden, maar vandaag valt er geregeld een (stevige) bui en het is bewolkt. Dat maakt het wat broeierig overdag, maar richting de avond eerder zwoel. Er heerst een gemoedelijke sfeer in Puerto Ayora, bijna iedereen loopt in korte broek (dat zie je op het vaste land eigenlijk alleen bij toeristen) en het is gezellig. Geen straf om nog even te blijven.

NB: Nog even een weetje over de verkiezingen in Ecuador afgelopen zondag. We raakten erover in gesprek met onze chauffeur/gids gisteren. Kiezen is in Ecuador verplicht voor iedereen boven de 18 jaar. Hoe dwing je dat af? Simpel: als je stemt krijg je daarvan een bewijs. Wil je later bv. een hypotheek afsluiten, je kind inschrijven bij een universiteit, je rijbewijs halen en meer van dit al, dan moet je behalve je ID ook dat stembewijs laten zien, anders gaat het feest niet door!