Bye bye Peru, Hello Ecuador!

Foto's en video's zijn weer helemaal bij!

Om 4:30 uur gaat dus de wekker, want om 5:00 uur staat de chauffeur voor het hotel die ons naar de luchthaven van Cuzco met brengen. Ook al lagen we er gisteren vroeg in, fijn is het niet om 2 dagen achter elkaar zo vroeg op te moeten. 😑 Met pijn in ons hart nemen we afscheid van het Hotel Antigua San Blas, verreweg het beste hotel dat we gehad hebben (was dan ook iets minder goedkoop dan de rest... 😉). Het enige voordeel van vroeg vertrekken is dat het nog niet druk is op de weg en we dus in korte tijd op de luchthaven zijn. De luchthaven van Cuzco is een kleintje en heeft 4 gates; de formaliteiten zijn zó geregeld (met dank aan het personeel dat erg behulpzaam is). We eten ons meegekregen ontbijtpakket en zien tot onze verrassing de 2 Argentijnse zussen voorbij komen die we op Amantaní hebben leren kennen. De zussen gaan naar huis en vonden Peru maar duur... Blijkbaar is Argentinië een nog goedkoper vakantieland.

Stipt om 6:55 uur stijgen we op voor een vluchtje van net iets meer dan een uur naar Lima. Even wat verkeersdrempels onderweg, maar niet veel bijzonders. Aangekomen in Lima hebben we ongeveer 1:40 uur om de volgende vlucht te halen. De luchthaven hier is een stuk groter en ook drukker; we gaan meteen maar door de douane en hebben dan nog minder dan een uur over. Ook dit toestel vertrekt op tijd; nu verlaten we Peru dan echt... Tijd om even terug te kijken op de eerste 17 dagen van onze reis.

Peru is echt een mooi land. Het heeft een hele rijke cultuur, maar de nadruk ligt wel op de Incatijd, al waren die maar een goede 100 jaar aan de macht. De invloed van de Spanjaarden is wat je nog het meeste ziet, want de grote koloniale gebouwen zijn tijdens hun bezetting neergezet, soms meerdere malen vanwege bewegende aardplaten. Daarbij zijn veel oude steden, tempels en paleizen uit de Incatijd verwoest (nogmaals: eikels!). De ruige bergtoppen maken ook indruk; je ziet ze soms van dichtbij, omdat de wegen in de Andes makkelijk tot boven de 4000 m komen. Inheemse diersoorten als de lama, alpaca en vicuña komen we regelmatig tegen. Vooral de alpaca is een schatje. En nog lekker ook... 😋

Peru kent 2 seizoenen, het natte en het droge seizoen. Wij waren overduidelijk in het droge seizoen, hebben weinig regen meegemaakt (het meeste gisteren op Machu Picchu) en daardoor wellicht veel stof. Heel veel stof. Alles is droog en dor, behalve in de berggebieden. René heeft nog steeds een snotneus; wij wijten dat aan dat stof.

Ondanks, of misschien wel dankzij alle waarschuwingen van tevoren hebben wij ons geen moment onveilig gevoeld. Uiteraard ben je best wel alert, maar we hebben geen criminaliteit gezien. Wel heel veel armoede. Dat uit zich niet alleen in mensen die een habbekrats proberen te verdienen met het verkopen van van alles, maar je ziet het ook aan de huizen. Het lijkt wel of er geen huis afgemaakt is. Sommige hebben geen ramen, maar alleen gaten in de muren. Het verkeer hebben we al uitvoerig behandeld. Heel bijzonder. Gezondheidsrisico's zijn er dan eigenlijk weer wel. Hoogteziekte kan iedereen zomaar overkomen; we hebben verschillende voorbeelden gezien. Maar met een beetje voorbereiding kan je dat risico aanzienlijk verkleinen. Aangezien water uit de kraan niet drinkbaar is is de kans op darmklachten aanwezig. Men zegt dat bijna iedere Westerse reiziger wel een vorm van reizigersdiarree krijgt. Dat is René bespaard gebleven (kliko), maar Astrid heeft het echt wel een paar dagen zwaar gehad. René dan ook wel weer, maar dan vanwege een virale infectie. Het is winter hier, en ook al zouden wij wensen dat onze zomers net zo zouden zijn als de winters hier, hier komen dan dus de wintervirussen opduiken. Het was dus een stroef begin, maar hebben niet heel veel moeten laten schieten.

Eten kan je uitstekend in Peru, ook in de kleinere stadjes. En voor onze begrippen dus erg goedkoop, al wordt deze mening niet gedeeld door Argentijnen. 😎 Wat vinden we van de lokale specialiteiten?
Ceviche: rauwe vis in een dressing van (meestal) limoen. Is af en toe best lekker, maar het zure overheerst nogal, dus het blijft inderdaad bij af en toe.
Cuy: cavia. Hebben we uiteraard geprobeerd. Cuy is ook goed te eten, schijnt erg gezond te zijn (men zegt dat het het slechte cholesterol bestrijdt en het goede aanmaakt), maar is best vet om te eten, en daar zijn we dan weer niet zo gek op.
Alpaca: erg lekker, mits goed bereid! We hebben hem ook wel eens behoorlijk taai gehad, maar dan meestal in vreetschuren met grote bufetten. In een goed restaurant: uitstekend vlees!
Pisco sour: is dus eigenlijk een cocktail op basis van pisco, een lokale sterke drank. Kan met verschillende vruchtensmaken gecombineerd worden en is dan "levensgevaarlijk". 😋😁

Kortom: een prima bestemming en je kan er makkelijk langer doorbrengen dan wij gedaan hebben. Aanrader, maar niet naast de deur...

Ruim 2 uur nadat we Peru verlaten hebben staan we dan opeens in Ecuador, op de luchthaven van Quito. Kom je rechtstreeks vanuit Nederland hier naartoe dan kan je last krijgen van de hoogte, maar wij zijn inmiddels gepokt en gemazeld en draaien onze handen niet meer om voor een kilometertje hoger of lager. 💪 Tijdens de transfer naar ons hotel valt op dat het er hier minder armoedig uitziet dan in Peru, ook al heb je hier ook straatverkopers. De huizen zien er een stuk beter uit, en het is groener, waarschijnlijk door de hogere ligging. Hier in het hotel zitten we op 2940 m hoogte. Het hotel is ook weer een plaatje en is geïnspireerd op de inheemse bevolking en haar rituelen en spiritualiteit. Elke kamer heeft een eigen thema en het geheel is erg mooi en smaakvol ingericht (zie foto's). Ook het uitzicht vanaf het dakterras mag er zijn. Het is redelijk bewolkt, en 19 graden. Dat is zo gek nog niet voor deze hoogte.

We doen de rest van de middag niets, blijven lekker op onze kamer om even bij te komen van een paar dagen gehaast. Er moet natuurlijk wel gegeten worden; dat doen we bij Bandido Brewery. Meteen even de kwaliteit van het ecuadoriaanse bier testen. Daar is niets mis mee. 😋 We zien het gevolg van de noodsituatie die door de regering uitgeroepen is: een groepje van ongeveer 10 jongeren wordt uit elkaar gehaald door 2 motoragenten. Hopelijk krijgen we hier niet te veel last van.