Cuzco

Na een heerlijke nacht worden we best wel uitgerust wakker. 💪 De Reislijder besluit dat hij virusvrij is en weer gewoon als Reisleider door het leven kan, ondanks dat zijn neusklachten nog niet voorbij zijn. We hebben vandaag geen afspraken, maar dat houdt uiteraard niet in dat we niets gaan doen. Het Schema van De Reisleider laat een stadswandeling door Cuzco zien, ietsje aangepast naar aanleiding van de briefing van gisteren.

Na een heel rustig begin en een uitstekend ontbijt (waarbij je met je telefoon en een QR-code het menu kan zien en je kan kiezen uit een heel sclala aan eiergerechten en andere zaken), gaan we pas tegen half 10 de deur uit. Maar eerst even wat info over Cuzco zelf; jullie willen natuurlijk van de hoed en de rand weten, niet? Cuzco (Quechua voor “navel van de aarde”) was ooit de hoofdstad en het culturele en religieuze centrum van het Inca-rijk, tot het in de 16e eeuw door de Spanjaarden werd veroverd. Tegenwoordig is Cuzco de hoofdstad van de gelijknamige regio en heeft het 427.000 inwoners. Omdat Cuzco door de Inca’s als een heilige stad werd beschouwd zijn er vele tempels gebouwd; de Spaanse bezetter heeft echter veel van die tempels gesloopt (eikels 😑) en vervangen door katholieke kerken. Cuzco is dus een mix van oude overblijfselen uit de Inca-tijd, koloniale gebouwen uit de Spaanse tijd en moderne bouw.

We zitten in de wijk San Blas, dat wordt beschouwd als de culturele en artistieke wijk van Cuzco, met ambachtslieden, koffieshops, galerijen en meer. Het heeft steile en smalle straatjes met veel trappen, want de wijk is tegen een heuvel aan gebouwd. Aan het kleine pleintje staat de kerk van San Blas uit de 16e eeuw, maar de kerk wordt gerenoveerd en is dus niet te bezichtigen. Jammer.

Dan maar meteen door naar Sacsayhuaman (Sexy Woman voor intimi en mensen die de naam niet uit kunnen spreken 😉). We moeten er een kleine 200 meter voor klimmen, soms over de eerder genoemde trappen, en dat valt op deze hoogte (remember: we beginnen bij 3434 m) nog niet bepaald mee. Restanten van een groot Incacomplex uit 1508, na een bouwperiode van 60 jaar. Op de 3 nog bestaande terrassen moet een 4 à 5 verdiepingen hoge toren gestaan hebben. Vermoedelijk heeft Sacsayhuaman dienstgedaan als een tempel, maar zeker weet men het niet. Aan de muren is nog te zien hoe goed de Inca’s konden bouwen; de enorme uitgehakte stenen van tot 70.000 kg 😲 passen minutieus op elkaar. Juist daarom konden de Spanjaarden niet geloven dat de Inca’s in staat waren tot deze prestaties en dachten ze dat ze gemaakt waren door buitenaardse wezens. Helaas werd het gebied verwaarloosd zodra de bezetter aan de macht kwam; stenen van de gebouwen werden gebruikt om huizen en kerken te bouwen in de stad. Van bovenaf heb je ook nog een mooi uitzicht over Cuzco. De muren zijn echt indrukwekkend. Er staat nog voor honderden meters muur overeind, die dus gebouwd zijn zonder specie of wat dan ook; de stenen liggen "los" op elkaar en hebben al vele aardbevingen overleefd. Er is echt geen speld tussen de naden te krijgen en de stenen hebben de meest bizarre vormen. Een verbluffend staaltje bouwkunst. Het hoogste punt dat we hier bereiken is 3630 m.

Op weg naar het grote plein, dat heel verrassend Plaza de Armas heet, komen we langs de kerk van San Cristobal. Daar is iets gaande van het plein voor de kerk staat vol met eetstalletjes, er staan allerlei religeiuze uitingen en er is een mis bezig in de kerk, zodat we deze kerk ook niet kunnen zien. Ja, we gaan even achterin staan, maar willen geen foto's nemen om de aanwezigen niet te storen. We willen wel wat eten, want het loopt al tegen lunchtijd, omdat we heel lang van die Sexy Woman hebben genoten. Er worden voornamlijk schotels met van alles verkocht voor € 7,50. We nemen er samen eentje en dat is méér dan genoeg. We krijgen cavia, kip, gedroogd vlees, een stukje worst van ..., kaas, maïsbrood, zeewier, eitjes van vissen (geen idee welke) en grote maïskorrels die eerst gedroogd worden, dan gezout, en opgewarmd in de oven (we krijgen ze vaker). O ja, en een peper bovenop, want dat is wat Astrid het eerste in haar mond stopt. 😅 We hebben een filmpje van dat bordje gemaakt. Over het hele plein zien we compleet gebraden cavia's, al dan niet met een tomaat of wat anders in de bek, alsof ze nog honger hebben...

Via het gezellige centrale plein lopen we naar het Chocolademuseum, dat gratis te bezichtigen is. We mogen een kijkje in de fabriek nemen, krijgen verschillende soorten chocolade te proeven, en nemen ons intrek in het bijbehorende restaurantje om wat te drinken en een flink stuk taart naar binnen te werken. We hadden tenslotte bij San Cristobal geen toetje gehad... 😆

We willen nu de Basilica de la Merged bezoeken, dat tevens een museum is. Maar de kerk zelf is gesloten (dat is 3) en we willen geen toegang betalen voor het museum alleen, dus bedanken we de ticketverkoper vriendelijk en gaan door.

Nu is de kathedraal aan de beurt. Wonder boven wonder mogen we daar wel in, maar kost wel € 10 p.p. Dit is de belangrijkste kerk van Cuzco en het hoofdkwartier van het aartsbisdom Cuzco. Gebouwd tussen 1538 en 1654 op de plaats van de Incatempel Kiswarkancha. De Spanjaarden maakten er een gewoonte van om belangrijke Incatempels af te breken om op dezelfde plaats een kerk te bouwen. Zo hoopten ze de weerstand van de bevolking te breken, omdat die dan geen plek meer hadden om hun eigen goden te vereren. Voor de bouw zijn ook stenen gebruikt die bij Sacsayhuaman weggehaald zijn. In de kathedraal zijn veel schilderijen, houtsnijwerk en beelden te vinden; de altaren zijn belegd met zilver en goud. We mogen binnen echter geen foto's nemen, dus jullie zullen zelf naar Peru moeten afreizen om dit te kunnen zien. 😁

Volgende stop is het Museo Maximo Laura. Een heel ander museum dat geheel gewijd is aan de weefkunst van Maximo Laura. Zijn creaties hangen hier ten toon en die kunnen gratis bezichtigd worden. Je kan ze ook kopen. Maar niet als de tent gesloten is... 😫

Verder naar Coricancha en Iglesia y Convento de Santo Domingo. Coricancha was de belangrijkste tempel binnen het Incarijk, gewijd aan Inti, de god van de zon. De muren en vloeren waren ooit bedekt met goud en de binnenplaats was gevuld met gouden beelden. Maar ja, die Spanjaarden hè… Eerst werd alles van waarde geroofd en later werden de stenen van de tempel gebruikt voor gebouwen in Cuzco. De kerk en het klooster van Santo Domingo zijn gebouwd op de restanten van Coricancha. Het klooster is nu een museum, maar vooral de restanten van de Incatempel zijn interessant. In de tuin zien we een voorstelling van 3 dieren: een poema, een slang en een condor. Volgens de Inca's was de wereld in 3 delen gesplitst: de opperwereld werd vertegenwoordigd door de condor. Omdat die op grote hoogte kan vliegen (boven 5000 m) werd de condor beschouwd als het enige wezen dat kon communiceren met de goden en sterren. De poema stond voor "de wereld van de levenden", vanwege zijn kracht en behendigheid. De slang stond voor "de wereld van de doden". De slang stond voor wijsheid. Als iemand overleed, trad hij toe tot het rijk der doden in al zijn wijsheid.

Van onze contactpersoon van gisteren kregen we de tip om een kijkje te nemen op een speciale markt voor handwerk. Het blijkt een enorme overdekte markt te zijn met honderden kleine stalletjes die bijna allemaal dezelfde spullen verkopen: kleding van (baby) alpaca, lama, maar ook van wol van verschillende dieren, aardewerk, sieraden en nog veel meer. En voor een goede prijs. Dat laatste is zeker waar, voor iets meer dan € 11 koop je hier een sjaal (voor de winter) van 100% baby alpacawol. Zachter dan zacht en lekker warm. Daar moeten we de Hollandse winter mee door kunnen komen. Met een tas vol spullen verlaten we de markt. 😎

Laatste bezienswaardigheid in Het Schema van De Reisleider is het straatje Calle Hatunrumiyoc. Een oud straatje waar nog gedeelten van de muur van een Incapaleis te zien zijn, waaronder een twaalfhoekige steen. Het laat de uitzonderlijke bouwkwaliteiten van de Inca’s zien. Maar wederom hebben we pech: de steen wordt gereviseerd en is aan het oog onttrokken door steigers en doek. 🙄

Dan als afsluiter maar een hapje eten bij Jack's Café aan het einde van het straatje, maar ook die is gesloten wegens moderniseringen. Sjongejonge... 😒 We vinden echter een uitstekend alternatief in Mr. Cuy op het Plaza de Armas, nemen een kleine maaltijd en gaan snel terug naar het hotel, want na bijna 10 uur wandelen (slenteren voornamelijk), 14 km en 400 m klimmen vinden we het wel mooi geweest. 😅