Machu Picchu

Dit wordt een redelijk kort/snel verslag, want we hebben een lange dag achter de rug en moeten morgen nog vroeger op (4:30 uur) dan vandaag (5:30 uur). Ook een Reisleider heeft wel eens slaap nodig... 😉 Foto's en video"s (als we die kunnen uploaden) komen morgen, want morgenmiddag hebben en "vrij", en dat houden we zo. Mocht je foto's "missen" bij het dagverslag, dan kan je op "Laatste foto" klikken aan de rechterkant van het scherm, dan kan je door alle foto's bladeren. Geldt ook voor de video's. Het is niet altijd helder bij welk verhaal Reislogger de foto's en video's plaatst.

Om 6:20 uur moeten we op het centrale plein van Aguas Calientes zijn, waar we de gids (Edwin) van vandaag ontmoeten, samen met 7 andere toeristen. Met de bus gaan we in een klein half uurtje naar boven, naar de ingang van Machu Picchu. Véél hoeven we niet te schrijven over deze archeologische vindplaats, die tegenwoordig als een van de zeven moderne wereldwonderen door het leven gaat. De Reisleider kan hiermee de derde afvinken, naast de Chinese Muur en de Taj Mahal. Astrid moet het voorlasnog zonder de laatste doen.

Recent onderzoek met de koolstofmethode heeft aangetoond dat met de bouw van deze oude Incastad begonnen moet zijn in 1420, 20 jaar eerder dan tot dusver aangenomen, en dus ook onder een andere koning. In 1532 is het verlaten, maar men weet niet precies waarom. Weliswaar had de Spaande bezetter het gebied ingenomen, maar Machu Picchu (op 2430 m hoogte) was door hen niet gevonden. Mogelijk hebben westerse ziekten, zoals de pokken, hun tol geëist onder de bevolking. Pas in 1911 werd de stad herontdekt door de Amerikaan Bingham. Doordat de Spanjaarden de stad niet gevonden hadden hebben ze hem ook niet kunnen verwoesten. Dit heeft een schat aan informatie opgeleverd over de Inca's, maar veel is nog steeds gissen.

Doordat de Inca's geen formeel schrift kenden en het bestaan ervan waarschijnlijk al in de Incatijd geheim werd gehouden is moeilijk te achterhalen wat de functie van deze afgelegen stad was. Het meest waarschijnlijke is dat het heeft gediend als buitenverblijf voor de koning en andere edelen. Dat wordt gevoed door de ligging op een bergtop in moeilijk toegankelijk gebied. Een andere theorie heeft het over een opleidingsinstituut (een soort universiteit), omdat een apart gedeelte van het complex in gebruik was door mannen, en een ander deel door vrouwen. Men denkt dit te weten door de voorwerpen die in die gedeelten gevonden zijn. Er was plek voor ongeveer 750 bewoners.

We krijgen (gelukkig) de langste tour die beschikbaar is, eentje van 2:30 uur. Het is aan de gids om te bepalen welke van de 4 circuits hij wil lopen, maar we hebben dus het circuit dat we wilden. Zoals alle gidsen hier weet ook Edwin heel veel te vertellen over de Inca's. Allemaal erg interessant, maar niet te herhalen. Ga hier zelf maar heen! 😎 Maar het is een ontzettend fotogeniek stadje en om dit met je eigen ogen te mogen zien is een droom die uitkomt. Verschillende volgers van deze blog die hier zelf geweest zijn zullen dit beamen. 

Gisteren vertelde de weerapp van De Reisleider ons dat het vandaag helder en zonnig zou zijn, maar niets is minder waar. Er is best veel bewolking en die wordt steeds dikker en komt steeds lager. We horen onweer en het wordt donkerder. Regen kan niet uitblijven. En ja hoor, het laatste half uur houden we het niet droog en wordt het flink kouder. Jut en Jul hebben zich echter vastgeklampt aan die weerapp en lopen dus in een shirt met lange mouwen en hebben verder niets bij zich. 🤦‍♂️ Overal zien we regenjassen en poncho's, maar we stappen dapper door (en ja, er lopen ook mensen in korte broek en t-shirt, dus het kan nog erger 😁).

We nemen de bus terug naar beneden en gaan gauw naar ons hotel om ons om te kleden. Warme trui aan. Een uurtje later schijnt echter de zon veer volop en hebben we het warm... 😆 Shirts op onze rugtassen in de zon om te drogen lopen we op ons gemak door het leuke stadje Aguas Calientes. Veel kunstwerkjes (in of uit steen gehakt) en héél veel winkeltjes en restaurants. Erg gezellig. We komen bij toeval de 2 Canadezen tegen die we eergisteren in de groep hadden naar Winikunka. Zij was er toen erg slecht aan toe. Toen zij 2 dagen geleden de bus verlieten hebben we hem op het hart gedrukt zijn vriendin zuurstof te laten geven (zij was zelf nauwelijks aanspreekbaar). Bijna alle hotels in Cuzco zijn hierop voorbereid. Nu wilde hij ons 1 miljoen dollar geven voor die tip, want na 1 uur aan de zuurstof knapte ze zienderogen op. Vandaag was ze weer in staat om een klim van 600 m te maken, al was ze nog niet helemaal top. Fijn dat we hebben kunnen helpen, maar ze hadden natuurlijk beter de reis wat slimmer aangepakt... 🤔

Om 14:30 vertrekt onze trein weer die ons in een kleine anderhalf uur terugbrengt naar Ollantaytambo (een mooie rit in een trein met grote ramen voor beter zicht), waar een chauffeur op ons wacht om ons direct naar ons hotel te brengen. Om 18 uur zijn we daar. De koffers, die we hadden achtergelaten hebben ze al op onze kamer gezet. Attent. Hapje eten; koffers inpakken (waar laten we alle kleding die we gekocht hebben? 😅).

Het is nu 21 uur; we gaan naar bed! Tot morgen. 🙋‍♂️