Cotopaxi

Vandaag een eenvoudig dagje, dus een kort verslag. Na gisteren zijn jullie daar vast blij mee. 😁 Op ons verzoek staat Lex vandaag pas om 9 uur voor het hotel. Eventjes rustig aan na de drukte van afgelopen dagen. De hele dag staat in het teken van de Cotopaxi, een nog steeds actieve stratovulkaan van 5897 m hoog en daarmee de op één na hoogste berg van Ecuador. Hoewel het dus een actieve vulkaan is (ook nu nog komen er rookpluimen uit), is het de meest bezochte berg van Ecuador. Door de ligging niet ver van Quito is hij voor veel mensen makkelijk te bereiken. Bovendien ligt de vulkaan moederziel alleen in het landschap waardoor het een fotogeniek plaatje oplevert. Door zijn hoogte is de top bedekt met gletsjers. Door recente asregens is er echter behoorlijk wat as op de gletjsers terechtgekomen, dus mooi wit is het allemaal niet meer. Bij een grote uitbarsting vormen de gletsjers een risico voor de bevolking; in 1877 smolt de volledige ijskap door een uitbarsting waarbij modderstromen tot 100 km ver reikten.

Lex rijdt in een stoere 4x4 en dat is hier geen overbodige luxe. De weg naar de parkeerplaats op 4626 m hoogte is voor een groot gedeelte onverhard en erg hobbelig. Onderweg droppen we eerst de koffers bij de accommodatie van vanavond, want we komen er toch langs. De Tambopaxi Lodge ligt strategisch tegenover Cotopaxi en vanuit onze kamer hebben we vrij zicht op deze kolos. Volgens Lex hebben we erg geluk met het weer, want de vulkaan is doorgaans omgeven door wolken, maar vandaag dus niet, want de zon schijnt volop en de vulkaan is te bewonderen in volle glorie. 👌

Lex is in eerste instantie sceptisch over ons idee om een stuk die vulkaan op te klimmen, omdat we net uit de jungle komen, welke maar een paar honderd meter boven zeeniveau ligt. Hij vindt dat veel te ambitieus en de kans op hoogteziekte is reëel. Maar als hij hoort dat we al "stage" gelopen hebben in Peru, en dat zonder problemen hebben doorstaan, draait hij om. Hij ziet ineens mogelijkheden voor zichzelf om een vrije middag te krijgen en oppert ons, omdat we zo fit zijn 😉, om vanmiddag terug te lopen naar Tambopaxi. Dat is uitsluitend bergaf en wij stemmen daarin mee. Hoeft hij niet uren op ons te wachten op die parkeerplaats.

Om half 12 beginnen we aan de klim naar in ieder geval Refugio José Rivas, een flinke berghut op 4864 m. We nemen niet het steile pad, maar het zigzagpad dat geleidelijker omhoog gaat. Net als bij Winikunka lopen we langzaam, maar gestaag en drinken we voldoende water onderweg. Natuurlijk merken we de ijle lucht en duurt het even voor we onze "tred" hebben gevonden, maar dan lopen we eigenlijk soepeltjes naar boven. In 45 minuten staan we bij de hut, onszelf toch weer verbazend hoe makkelijk we op hoogte lopen. 💪 We besluiten nog een stukje door te klimmen in de richting van de gletsjer, die ergens rond 5000 m begint. Het pad wordt iets steiler met veel los grind. Op 4952 m hoogte overleggen we of we verder willen of niet. Het pad lijkt nog steiler te worden, er komt dreigende bewolking opzetten, en we moeten nog helemaal naar beneden lopen (Tambopaxi ligt op 3740 m). We besluiten om te keren, doen ons even lekker tegoed aan warme chocolademelk en een heerlijk broodje in de refuge, en dalen af. Tot aan de parkeerplaats volgen we hetzelfde zigzagpad, daarna moeten we de (brede) weg volgen. Af en toe krijgen we een lift aangeboden, maar die slaan we steeds vriendelijk af; we willen naar beneden lopen. Anderhalf uur na vertrek uit de refuge lijkt Tambopaxi echter nog steeds niet dichterbij te komen, krijgt René een stormwaarschuwing binnen op zijn horloge, en besluiten we dan toch maar een lift te accepteren. Uiteindelijk blijkt de hele wandeling vanaf de refuge naar Tambopaxi een goede 13 km te zijn, over een hobbelige weg met veel losse stenen. We zijn nu dus lekker al om 16 uur in onze kamer, en kunnen nog even genieten van het uitzicht op de Cotopaxi, die zich langzamerhand toch uit de wolken weet te worstelen. 

Geen drukke dag dus, maar lekker wandelen, en daarna even niets. Kan De Reisleider even de achterstand wegwerken. Alle video's zijn inmiddels geüpload, en alle foto's van de Amazone zijn rechtgezet en een aantal voorzien van commentaar, zodat jullie weten waar je naar kijkt. Exacte namen van dieren opzoeken kost nu te veel tijd... 🤷‍♂️