Het laatste eiland.....

Vandaag vliegen we naar het eiland Hawaii. De vlucht vertrekt pas om 11:54 uur, dus we hebben alle tijd. We nemen afscheid van Janine, de eigenaresse van het prachtige huisje waarin we zitten en rijden naar de luchthaven, een ritje van 22 km. Het inleveren van de auto is weer in 1 minuut geregeld, de shuttlebus naar de luchthaven vertrekt een paar minuten later, dus we zijn weer veel te vroeg op het vliegveld. Maar dat is altijd nog beter dan een beetje te laat.....

Wederom gaat het boarden erg snel en binnen een kwartier zijn we op weg voor een vlucht van minder dan een half uur. De luchthaven van Kona is primitief vergeleken met waar we eerder geweest zijn. Geen slurf, maar ordinaire trappen om uit het vliegtuig te komen, en de bagage kan opgehaald worden op een, weliswaar overdekt, terrein met lopend band, maar waar mensen van buiten de luchthaven zo naartoe kunnen lopen. Maar het gaat wel snel, evenals het ophalen van de auto voor de laatste 10 dagen. 

We hebben dit keer echter een rit van 182 km voor de boeg, en onderweg komen we nog wat moois tegen. We doen eerst inkopen bij Walmart en schrikken van de prijzen. Dit lijken wel vastelandsprijzen; het is absoluut niet duur. Een hamburger bij McD kost hier zelfs maar 90 dollarcent. Even verderop huren we bij “Snorkel Bob” snorkelsets, want die zijn op dit eiland niet bij onze huisjes inbegrepen. Dat kost dan best wel weer wat, maar dan hebben we ook wel radargestuurde flippers die ons automatisch naar de meest exotische vissen leiden ;-) 

Onderweg naar ons eerste huisje in Volcano (what’s in a name) doen we o.a. Pu’uhonua o Honaunau aan, een historische en heilige plaats aan de kust, en het enige black sand beach op Hawaii, gelegen in het State Park Punalu’u. Het zand is hier nog zwarter dan eerst bij Hana, en het strand is een stuk groter. Tot onze verrassing ligt er een flinke Green Sea Turtle op het strand te pitten. Kunnen we er eindelijk eentje goed op de foto zetten, want alle andere schildpadden die we gezien hebben zwommen in open water en dat fotografeert niet zo lekker.

Om 19:00 uur komen we aan bij ons vrijstaande huisje, nou ja zeg maar huis! De grootste die we tot dusver gehad hebben, geschikt voor 4 personen, en met een enorme lanai met zithoek en BBQ. Bijna alles wat je kunt bedenken is aanwezig, allen de sneeuwschuiver ontbreekt..... Echt heel mooi!

Morgen een spannende dag, want dan willen we de nog actieve krater gaan bekijken en daar een stuk in rondlopen. Dat is uiteraard veilig, want we zijn tenslotte in Amerika, en als hier iets ook maar ruikt naar een beetje risico, mag je het niet. :-)