Hana Highway

Waauuuwwww, wat een weg! Ze zouden hem ook Waterfall Highway kunnen noemen. Maar laten we bij het begin beginnen. We hebben een langzame start (we worden al een beetje Hawaïaans) en vertrekken pas rond half negen. Eerst maar eens tanken. We denken het met 5 gallon (19 liter) af te kunnen, maar later blijkt dat het "paard" nog meer drinkt dan zijn tijdelijke baasje. Als we op de Hana Hwy 6-8 km kunnen rijden met 1 liter, dan mogen we blij zijn.....

Het is dan ook wel een weg. Vanaf de hoofdstad Kahului is het 84 km naar Hana. Zonder stops doe je daar 2,5 uur over. Er zitten dan ook 620 bochten in de weg (dat is gemiddeld elke 135 meter een bocht), en je passeert 59 bruggen, waarvan 46 eenbaans. En dat allemaal door tropische begroeiing (50 tinten groen), heuvel op, heuvel af. 

Ons plan is om vandaag naar Hana te rijden, en morgen door te rijden om Haleakala heen terug naar Kihei. We hebben dus een overnachting onderweg (vlak voor Hana). Er valt langs de weg zoveel te zien, dat we verschillende, in onze ogen de minst interessante, bezienswaardigheden moeten overslaan. We zijn wel heel blij dat we de boeken van Hawaii Revealed gekocht hebben, want daar staan dingen in die anderen blijkbaar niet weten, want een paar keer hebben we de bezienswaardigheid voor ons alleen. Zo is er, naast de vele watervallen en natuurparken, ook een kleine lava grot langs de weg waar we helemaal niemand hebben zien stoppen. Wij wel dus, en gewapend met zaklampen naar binnen. De grot is misschien 40 meter lang, je moet hier en daar goed op je hoofd letten, en eindigt in de wortels van een banyan boom. Een leuke afwisseling!

We gaan niet alle bezienswaardigheden hier benoemen, maar als er Hawaï gangers zijn die meer willen weten, dan horen we dat wel. Bij de eerste wandeling die we doen smeert Astrid zich eerst in met factor 50. Dat vindt René niet nodig, want we gaan toch de bossen in. Fout! Factor 50 staat blijkbaar voor het aantal muggen dat je kunt weerstaan, want Astrid heeft nergens last van, en René voelt zich een wandelend dartbord..... Die spuitbus ligt nog in de auto.....

Bij een volgende wandeling (onbekend bij het grote publiek) moeten we een kwartier over rotsen in een bedding klauteren (boulder hopping) om bij de waterval te komen. Dik zweten, maar het is de moeite waard!

Het is regelmatig zoeken naar een parkeerplek (vanwege de drukte) en soms rijden we in eerste instantie iets interessants voorbij (de milemarkers zijn af en toe verdwenen, dus je weet soms gewoon niet waar je bent), maar we zien een hoop. Vlakbij ons overnachtingsadres ligt nog een grotere lavagrot waar je op eigen gelegenheid in mag (je krijgt een goede zaklamp mee). In de grot wordt d.m.v. Informatiebordjes uitleg gegeven. Als bezoeker kun je zo 400 meter van die grot zien, die kilometers lang is. Als je aan het eind de lampen uit doet weet je pas wat écht donker is.....

’s-Avonds is het nog even zoeken naar een plek om te eten (en tanken we nog maar eens 5 gallon), en dan zit het erop voor vandaag. Even bijkomen van al die indrukken. De foto’s komen later; hebben we nu even geen zin in. Morgenochtend wellicht.